________________
SRHANALORERSARA
हे काल! बद्धवरवंसजाय तुज्झवि गुणेण किं तेण ? । हा हा रक्खामणिणो वीसत्यविणासगा तुम्भे ॥ ४॥ धी धी पुरोहियाहम! चिरकालं तप्पियं तए जलणं । निल्लज ! कहसु संपइ असिवं किं जं पडिक्खलियं ? ॥ ॥ हे अंगरक्खवग्गा! तुम्भेऽविहु कीस संपइ पलाणा? । हा हा एगपए चिय सपि परंमुहं जायं ॥६॥ हा पाणनाह ! संपइ पडिहयपडिवखसुहडलक्खंमि । तुमए सग्गोवगए तडकिही कस्स जयढक्का ? ॥ ७ ॥ हा रायलच्छि! वेहव्बदसिए कीस जीवसि इयाणि ? । इहराणुहवसि दुक्खं दूमिजंती कुनाहहिं ॥८॥ इय विलविरीहिं निद्दयताडियथणवतुहाराहिं । वेहव्वदुक्खभरभजिरीहिं पल्हत्थवलयाहिं ॥९॥ अणवरयघोरगलियंसुवाहं रुन्नं तहा मयच्छीहिं । जह तद्देसगएणं रुन्नं पक्खीणवि गणेणं ॥ १० ॥
ताहेऽणुजीविणा परियणेण पम्मुकपोकरनेण । आसग्गीवसरीरं खित्तं जालाउले जलणे ॥ ११ ॥ | एत्यंतरे अंतेउरीजणवेहव्वदुक्खमसहमाणोव्य पयंडरणकम्मदंसणभयभीओब तिक्खासिखंडियहयरुंडावलोष चट्ठरहतुरंगोव्व समीरणुद्धयरुहिरसीयरासारसंसित्तोव्व आलोहियमंडलो झडत्ति चक्खुगोयरमइकतो सहस्सकिरणो, गवलगुलियालिवलयकज्जलतिमिरपडलपडकयावगुंठणा फुरंततारनयणा अणवरयनिवडतउकालि| गुग्गारच्छलेण मणोइरित्तपरिपीयसुहडजणरुहिरगंडूसं व मुयंती महारक्खसिव भयजणणी पसरिया रयणी, लिओ नियनियट्ठाणेसु जणो, कमेण य जाए पहायसमए भणिया तिविगुणा नियपुरिसा-भो भो गच्छह संगामभूमि,
SRANSLA
