Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 179

गौतमकुलक कथासहित. १६७ कोक गामने विषे एक ब्राह्मण कथा कहेवा बेगे. तेने ज्यारें बे घडी थर, त्यारें ब्राह्मणे पूडओँ के, कांश समज्या ? त्यारें एक बटुक बेगे हतो, ते बोल्यो. समज्या. विप्र कहे गुं समज्या ? बटुक बोल्यो. तमारो हरडियो (गलानी नीचेनो जाग) हालतो हतो. विप्र बोल्यो. आते तें झुं धायुं ? कां कडं बु तेमां प्रमाण कर. बटुक बोल्यो. फरी कथा कहो तो प्रमाण करूं. त्यारें विटें फरी कथा कहेवा मांमी. वली बे घडी थइ एटले पूब्यु के, प्रमाण कयुं ? त्यारें बटुक बोल्यो. आ दरमाथी ७०७ कीटिकाउ नीक ली, अने सातसे सात पेठी. विप्र बोल्यो. चूंमा : एमां शुं प्रमाण कयुं ? हुँ कहूं ते वात धायं. बटुक बोल्यो, फरी कथा कहो. वि फरी कथा कहे वा मांमी. वली वि वे घडी पडी ब्यु. कांश धायुं ? बटुक बोल्यो. हा में धास्यं. विप्र बोल्यो, गुं धायं ? बट्रक बोल्यो के, तमने कथा कहेतां घणी वा र थ. हवें क्यारे मूकशो ? त्यारें विप्रे कह्यु. में फोगट विलाप कस्यो ! मा टे विक्षिप्तचित्तवालाने न कहेवू. ए कथा उपदेशरत्नाकरम ॥ ५० ॥
॥बहू कुसीसे कहिए विलावो (कुसीसे के०) कुशिष्यने (बहू के०) घ [ ( कहिए के० ) कहे ते युगप्रधान कालिकाचार्यना शिष्योनी पेठे (वि लावो के०) विलाप जाणवो. तेनी कथा कहे .
कालिकाचार्यने सर्व शिष्य आलसु मल्या हता. गुरु घणी शिक्षा दीये तो पण वेलाये पडिक्कमणुं पडिलेहण न करे. आंखो चोलता थका असु रा उठे. एक दिवस आचार्य विचायुं के, दूं एमने केटली शिक्षा देखें ! जे कहूं ते सर्व अलेखे जाय जे. एम चिंतवी प्रातःकाले प्रतिक्रमण तथा प डिलेहण करीने एक शय्यातर श्रावकने जणाव्युं के, हुँ अमुक ग्रामे साग राचार्य पासे जावं बूं, कदाचित् अति आग्रहे महारा शिष्यो पूछे तो, महा रुं तेकाणुं बतावजो. एम कही गया. पडी केटलीएक वेलाये चेला उज्या तेणें गुरुने दीठा नही. खोलतां पण जड्या नही. त्यारे विचास्युं के, ज्यां गया हशे ? त्यां शय्यातरी श्रावकने कहीने गया हशे. माटे शय्यातरी श्रावकने घेर जप पूयुं के, गुरुजी क्या गया ? ते बोल्यो, फिट मूर्यो ! पांचशे शिष्य मलीने एक गुरुने जालवी न शक्या ? गुरुने खोइ वेग. ते ने शिष्योयें कह्यु तमने कही गया हशे, माटे अमने बतावो. शय्यातरी बो ल्यो. तमारा दुःखेंज गया , गुरुजी नित्य तमने सबको देता हता, पण