Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 178

२६६ जैनकथा रत्नकोष नाग हो. मान्यु, अने बीजं कायक्वेश थयो. ए वे शिवाय बीजो कांश लान वीरासा लवीने थयो नथी. इत्यादिक सर्व अधिकार श्रीयावश्यकनियुक्तिमध्ये ने. वीरा सालवीयें कृष्एनी घणी सेवा नक्ति करी.पण फल कांये न पा म्यो. केम के, कृष्ण पोतेंज वारंन परिग्रहें मग्न हता, पोतानी पासे चारित्र धन न हतुं, तो वीराने संसारथी केम पार उतारे? एम उपनय जोडवो ॥४॥
॥थसंपहारे कहिए विलावो (असंपहारे के० ) अनिश्चित अर्थ एटले परमार्थ समज्या विना जे अर्थ (कहिए के) कहेवो, ते गामडीया पुरु पनी पेठे ( विलावो के) विलापतुल्य जाणवो. तेनी कथा कहे .
कोक गामने विपे कोइक मूर्ख हतो, ते दैवयोगें समस्त राग रागिणी नी जाण एवी कन्या परण्यो. पड़ी ते स्त्रीने आणु करवा गयो. तिहां सा सरे ते मूर्खना सांला.हंता, तेमणे विचार कस्यो के ,आपणे प्रनाते पंचम राग करीयं. ते विचार तेनी नगिनी सांजव्यो. तेणीयें नरतारने कर्वा के, तमने महारा नाश्यो रागनी वात पूजे त्यारे कहेजो के, ए पंचम राग थयो. पबी प्रनाते सालायें तेमज प्रब्यं, त्यारें मूर्ख कह्यु के, ए पंचम राग ले, ते सांजली सालायें मनमा विचाओँ के, एतो अंग पूंड विनानो पशु .प ण कांक घरनो नेद मल्यो, जणाय . एम चिंतवी नगर बहार जश्ने चा रे काने विचार कस्यो के, आपणे प्रातःकालें धन्याश्री राग करवो ॥ यतः॥ षट्को नियते मंत्र, श्चतुष्कर्णो न निद्यते ॥ किर्णस्य तु मंत्रस्य, ब्रह्मा प्यंतं न गवति ॥ १ ॥ एम करी प्रातःकाले धन्याश्री राग करीने पूर्वा के, ए शो राग ? तेवारें मूर्ख बोल्यो ए बहो राग. ते सांजली साला ताली देश ने माहोमांहे हसवा लाग्या. मूर्ख बोल्यो. रे मूखों ! हसो बो झुं ? काले तमे पंचमं राग कस्यो हतो. माटे आज बघोज राग युक्त जे. जे कारणे पांच पी एम तो बाल गोपाल पण जाणे . ते सांजली वली साला घऐज हास्य करवा लाग्या. त्यारे तेनी स्त्रीयें जगाववा माटे धान्यनी हांमली देखाडी. ते देखी मूर्ख बोल्यो. जाण्यु जाण्यु ए तोलड राग .त्यारे वली अत्यंत हांसी योग्य थयो॥ए कथा एज गौतम कुलकनी वृत्तिमां ॥
॥ विरिकत्त चित्ते कहिए विलावो (विरिकत्तचित्ते के०) व्यादेपवंत चित्त वालाने जे (कहिए के० ) कहे, ते सर्व (विलावो के०) विलापतुल्य जाणवू. ते नपर बटुकनी कथा कहे .