Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 150

१३८
जैनकथा रत्नकोष नाग बहो.
पण लोन पूरो न ययो वली विद्या जणवा माटे परदेश याव्यो बुं, में मा ताने पण न संजारी, उपाध्यायनो उपदेश पण लेखे न गएयो, कुल पण न विचायुं, या दासीने नीच जाणतो बतो पण तेमां मूंजालो ! ते माटे ए सुवर्णे सयुं. ए विषयसंगे सयुं. ए संसारना प्रतिबंधें सयुं इत्यादिक नावनायें जातिस्मरण ज्ञान उपन्युं स्वयंबुद्ध थयो. पी पोतानी मेलें लो च करीने देवतायें पेलो वेष लेइने राजा पासे श्राव्यो. राजायें पूढयुं. शुं विचायुं ? त्यारें कपिल मुनियें सर्व वृत्तांत कह्यो ॥ यथा ॥ जहा लाहो तहा लोहो, लाहा जोहो पवनइ || दोमासाकायकऊं, कोडिएवि न नि हियं ॥ १ ॥ राजा हर्ष पाम्यो थको बोल्यो. के, कोडि पण पुं. मुनि बोल्या. महारे खप नथी. में सर्व संग तज्यो हे राजन् ! संतोषमां सुख ले. तुं पण रूडां काम करजे. एम कही विहार कस्यो. ते माटे संतोष तेज सुखले. इहां तो एटलुंज प्रयोजन बे, पण प्रसंगे खागल कथा कहिये बिये.
हवे कपिल मुनियें धर्मलान देइ विहार कस्यो. पांच समितियें समिता, त्रण गुप्तियें गुप्ता, घोरतपवंत, नय ब्रह्मचर्यवासी, निर्मम, निरहंकारी, अ स्खलित पंच महाव्रतना धरनार एवा श्रीकपिल मुनिने उ महिने केवल ज्ञान उपन्युं. एवा अवसरे राजगृह नगरने अंतरे प्रढार योजननी घट वीमां बलनट उत्कट यादि नाम देइ पांचशे चोर वसे बे. ते कपिल मुनि यें ज्ञानें करी जाएयुं के, ए चोर बूऊशे ते माटे बीजो मार्ग मूकीने ट वीने मार्गे चाव्या. अनुक्रमें ते स्थानके पहोच्या. चोरें वेगजेथी जाएयुं के, कोइक यावे . तेज्यारें टूकडा खाव्या एटले श्रमण जाणीने. सहुयें मली पकड्यो, सेना समीपे लाव्या, सहुयें विचाखुं के, ए श्रमणनी सायें खेल करियें. तेथी कत्युं के, तुं नाच. केवली बोल्या. हुं नाचुं पण ताल को ए वगाड ? त्यारे पांचशे चोर मली ताली कूटवा लाग्या. मुनि पण गावा लाग्या ॥ यथा ॥ धुवे सासयंमि, संसारंमि न डरकपनराए ॥ किं नाम होज तं कम्मयं, जेणाहं डुग्गयं न गविका ॥ इत्यादिक श्री उत्तरा ध्ययन सूत्रमां कापिलीय नामे यामुं अध्ययन प्ररूप्युं. ते सांजली के‍ क पहेलीवारे बूज्या, केक बीजी वारें बूज्या, एम अनुक्रमें पांचशेने बू कवीने दीक्षा यापी. ते माटे संतोष उपरांत कोइ सुख नयी ॥ इति श्री उत्तराध्ययन सूत्रे ॥ इति सकलसनाना मिनीनालस्थल तिलकायमानपंमित