Jain Katha Ratna Kosh Part 05

SR No.: 010250
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1891
Total Pages: 401
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 44 MB

Page 396

३८४
जैनकथा रत्नकोष जाग पांचमो.
हतो ? तेणे कयुं के दुं स्वर्गे गयो हतो तेने सर्वे पूब्धुं के त्यां तुं गुं खातो हतो तेणें कयुं के हुं महोटा मोदक खातो हतो ने सुखी हतो. तेने कु टंबी सर्वे कवा लाग्यां जे मोने पण तिहां लइजा. पढी बीजे दिवसें सर्वे कुटंबी यावी वाडीमां बेठां. पटी गाय खावी अने चरवा मांमी. ते ज्या रें चरी रही त्यारे ते गायने पुंबडे पहेलो पोते वलग्यो. तेना पगे बीजो वलगो, वली बीजाना पगें त्रीजो वलगो, एम सर्वे जरा वलग्या घने गाय याकारों चाली, तेनी पढवाडे सहु खेंचाता चाव्या. ते जेवारें अई मार्गे याव्या. तेवारें जेणे सर्वथी उपरें गायनुं पुडुं जाल्युं बे, तेने एकजणें पू
धुं के तमें स्वर्गमां लाडु खाधा ने केवडा महोटा हता? ते वारें ते लाडुनो प्रमाण देखाडवा माटे पोताना हाथ पोहोला करतांज सर्वजण नीचे धर तीयें पडी मरण सरण थइ गया. माटें वगर समये प्रश्न पूछ नहीं. कयुं बे के श्लोक ॥ विचार्य वेलां वक्तव्यः, संदेहो न यथा तथा ॥ दृष्टांतोऽत्र स्व धेनुः, पुष्वलनोज टिव्रजः ॥ १ ॥ सर्वेऽपि लोनिनो यत्र, मंदबुद्धिं गुरुं श्रि ताः ॥ तत्र तैर्नानुगैर्नाव्यं, तां श्रुत्वा मोदकां कथां ॥ २ ॥ ९५ ॥
"
हवे धननो गर्व न करवा ऊपर पंचाणुमो दृष्टांत कहे बे.
॥ कश्चिच्चाढघनरो दरिपुरुषं हास्यं च मार्गेऽकरोत् दत्वा तालपुटं नि रीक्ष्य निकटे धीरस्तदा वक्ति तं ॥ किं रे इव्यमदं करोषि हि गुरोर्वाक्यं श्रुर्त नोत्वया, पश्य त्वं जलयंत्रके जलघटी तद्भवें स्यादनम् ॥९६॥ अर्थःकोइएक धनवान् पुरुष हतो. ते कोइ दरिड़ी पुरुषने मार्गमां जो मनमां अहंकार खाणी ताली दइ हसवा लाग्यो. ते वखत कोइक पंमित पुरुष तेनी पासेथी चाल्यो जतो हतो, तेणें ते धनवानने कयुं के तुं मूर्ख दे खाय बे. जे माटें इव्य नो अहंकार करे बे. पण तें सुगुरुनां वचन सांन व्यां देखतां नथी. तेम कोइ नला माणसनी तें संगत करेली होय एम पण देखातुं नथी. जोके नाइ खरहट्टनी घडी अरहट्ट फरवाथी पाणीयें
राय ने वली खाली थाय बे तेम धन पण अस्थिर बे, ते निरंतर रहेनार नथी. माठें ताहारे अहंकार करवो नहीं. कह्युं बे के, श्लोक ॥ यापजतान इस सि किं विणांध मूढ, लक्ष्मीः स्थिरा न नवतीति किमत्र चित्र म ॥ किं तत्र पश्यसि घटी जलयंत्रचक्रे, रिक्ता नरंति नरिताः पुनरेव रिक्ताः॥१२".