Jain Katha Ratna Kosh Part 05

SR No.: 010250
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1891
Total Pages: 401
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 44 MB

Page 114

१०२ जैनकथा रत्नकोष नाग पाचमो उयें पोषण करी महोटो कस्यो. जन्मथी आरंजीने कुर्नागी हतो, तेने ते ना मामायें कडं के माहरे सात दीकरी तेमांथी तुने ढुं एक दीकरी आपीश. तेवा लोनमां नारखी तेने घरनां काम करवामां राख्यो. परंतु ते कुर्नागी होवाथी कोइ पण दीकरी तेने परणवानी ना करती न हती. तेवारें नंदिपेण मरवानो विचार करी कोइ पर्वत उपर चढयो. त्यां साधुयें प्रतिबोध आप्यो, तेथी प्रव्रज्या ग्रहण करी. महोटुं तप कयुं, ते नंदिषे पनां वखाण इं पोतानी सनामां कयां. ते सांजलीने बे देवतायें त्यां बावीने ते नंदिषेणनी परीक्षा करी. तो पण ते ऋषि सत्यथकी चलायमा न थयो नहिं. हजारो वर्ष तप करी अंतमां दौ ग्यना स्मरणथकी एवं नियाj कयुं जे ढुंआवता नवमां स्त्रीवन्नन थाउं! एम विचार करतांम रण पामीने वसुदेव दशार्दपणे उत्पन्न थयो. त्यां स्त्रीयो, तेनुं पडवू क्यारें पण मूकती न हती.अने सर्वत्र.क्रीडा करतो हतो. तेवू जोक्ने सर्व गामना महाजनें समुविजय राजा पासें जश्ने कयुं के आ महोटो अधर्म के जे . सर्वत्र वसुदेव दशाई निर्लऊ थको क्रीडा करे बे. ते वात सांजली राजायें कमु के, वसुदेवें पोताना घरना कोटमांज क्रीडा करवी. बीजे स्थलें बाहेर क्यांही फरवू नही. ते वात दासीना मुखथी वसुदेवें जाणी. ने पोतानुं अ पमान थवाथी वसुदेवें बाहेर जश्ने बहोंतेर हजार राजकन्या तथा वि द्याधर कन्या परणी. ते जन्ममां ते वसुदेवें पूर्ण नोग जोगव्या ॥६॥
दानं वित्तव्ययेनापरयुवतिरतित्यागतःशीललीला, ना नादाराप्रचारात्तपश्ह तददोहृद्यपध्यानहीनाः॥नावं कु
तु येनाप्यखिलसुखनृतां वल्कलस्येव मुक्ति,मिष्टास्वा दैर्यदि स्यान्ननुतनुपटुतां कोन तां कारयेत्तत् ॥७॥ अर्थः-( वित्तव्ययेन के० ) इव्यना व्ययें करी एटले इव्य वावरवे क री ( दानं के०) दान देवाय , अने (अपरयुवतिरतित्यागतः के०) प र स्त्रीने विषे रतिना त्यागथकी ( शीललीला के०) शीलनी लीला प्राप्त थाय ने तथा (नानाहाराप्रचारात् के०) नानाप्रकारनाथाहारना परित्या गकी (इह के०) या लोकने विषे (तपः के०) तप, थाय (तत् के०) तेमाटे (अहो के०) आश्चर्य हे नव्यजनो! ते पूर्वोक्त तप वगेरेमा (ह