Jain Katha Ratna Kosh Part 03

SR No.: 010248
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1890
Total Pages: 397
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 45 MB

Page 333

श्रीसम्यक्त्वसित्तरी.
३२३ दिक देवतुं स्तवन करवू तथा (मणपसाय के०) मनप्रसाद ते मिथ्याह ष्टि देव तथा तेमना तापसादिक गुरुन जे , तेमने दीते थके हर्ष, पाम, आदरनुं देवं ते नमसणरूप बीजी यत्ना कहीयें ॥ ४ ॥
हवे एनेविषे संग्रामगूरनो दृष्टांत कहीये .यें:- एहज नरतदेत्रे प पमिनीवंम नामें नगरी. तिहां शूरसेनराजा राज्य करे . तेनो संग्राम शूरनामा कुमार , तेने बालपणाथी आहेडानुं व्यसन , माटें ते आहे डो करवाने अर्थे परदेशथी शिकारी कुतरा मगावे ने प्रतिदिन आहेडो करे. एकदा तेना पितायें तेने समजाव्युं के हे पुत्र ! आहेडानो उद्यम तुं करे , ते नरकनुं कारण , जे माटे निरपराधी जीवोनो वध करवो, तुऊ ने योग्य नथी. ए बाहेडानुं व्यसन मूकी दे अने जो नहीज मूके, तो म हारा नगरथी बाहिर जतो रहे, जेम हुँ ताहारं मोहोढुं देखें नहीं ? तेम कर. एवां पितानां वचन थकी दुःख पाम्यो थको ते उष्ट गामथकी निकली नगरनी बाहिर घर बांधीने रह्यो. तिहां नित्यप्रत्ये प्रजातें नठी साथें कुतरा तेश्ने घणा जीवोनो संहार करी यावे.
एकदा ते सघला कुतराने मूकीने कोश्यामांतरें गयो बे, एवामां ते कु तराना स्थानकनी समीपें एक श्रुतकेवली, अवधिज्ञानना धणी एवा श्री शीलंधराचार्य आवी उतस्या, तेमणे ते कुतराने प्रतिबोधवाने अर्थे मधुरस्व रें सिमांतनी गाथा जणवा मांझी, ते गाथा या प्रमाणे॥ यतः॥खिणमित्त सुरक को, जीवा निहणंति जे महा पावा ॥ हरिचंदण वणसंझ, दहंति ते बार कमि ॥ १ ॥ जीवस्स दया रहिन, जीवो अन्नं करे जो धम्मं ॥ थारुह बिन्नकन्नं, सो खरमेरावणं, मुत्तं ॥ २ ॥ इत्यादिक ते आचार्यनी वाणी सांजलतां कुतराउने जीवदयानी वासना आवी. अने चिंतववाला ग्या के अमो जीववध करी नरकें जागुं, घणां फुःख पामगुं, तेमाटे हवे आपणने या जन्मपर्यंत जीववध न करवो. एq व्रत लइ बेगा.
हवे संग्रामसूर कुमार ग्रामांतरथी आव्या नंतर आहेडे चड्यो, तिहां कू तराने लूटा मूक्या. पण ते कोइ जीवनी साहामा शेडे नहीं, घणुं ए तु तु करे तथा कालीया कालीया, मोतीया मोतीया, धोलीया, धोलीया, बा जीया बाजीया, एवां एवां नाम लश पोकारे, तो पण कुतरा तो जाणे पथ रानाज घडेला होय नहिं? तेवा स्तब्ध थइ रह्या.