________________
( १०५ )
गुणवन्त ने बालग्र छायो ॥ मति० हेरौ ए नर्क तगौ निसाणी ॥ मति० ॥ १ ॥ रावन राय त्रिखण्ड नो साहिब, सोता हरि घर आगी । राम चढ्या दाल बा - दल लेकर माग्यो हे सारंग माणौ । कथा आगम मांह भाणौ ॥ मति० ॥ २ ॥ पद्मोतर निज लाज गमाई, किचक नौंच कहाणी । मनोरथ मुओ मैगरह्या बश, अपजशनौ अहनायौ । जग मांहे प्रगट कहाणी ॥ मति• ॥ ३ ॥ गौ ब्राह्मण ने बाल हत्या, ऋष नार हत्या बले जाणौ । तेह थौ पाप अधिक पिण लागे, भाख्यो केवल नाणो । अनन्त दुःखारौ खाणौ ॥ मति० ॥ ४ ॥ रत्न यत्न कर शौयल आराधो, छोडौ ने कुमति प्राणौ । मुक्त महेल नौं सहल अचल सुख, मुक्त रमण निसरायौ । कहु वौर जिणंद बाणी ॥ मति० ॥ ५ ॥ साल छिया सिय महा मन्दिर में, शौल कथा सुबखायो । शौल विनां सह जन्म अख्यारथ, क्या राजा क्या राणौ । भौल जश उत्तम प्राणो ॥ मति० ॥ ६ ॥
1
7
१४
