________________
___ दशवैकालिके नवमाध्ययने दितीय उद्देशकः। ५१ (दीपिका.) किं च साधुः गुणैः पूर्वोक्तैर्गुणैर्विनयादिनिर्युक्तो नवति । तथा असाधुः श्रगुणैः पुर्वोक्तगुणविपरीतैः जवति । एवं सति च गुणान् साधुगुणान् गृहाण त्वम् । असाधुगुणान् मुञ्च इति शोजन उपदेशः । एवमधिकृत्य विज्ञापयति विविधं झापयति आत्मानमात्मना पुनर्यो रोगटेषयोः समो न रागवान् न षवान् एवं विधो यः साधुः स पूज्यः॥११॥
(टीका.) किंच गुणेहिं ति सूत्रम्।अस्य व्याख्या । गुणैरनन्तरोदितैर्विनयादिनियुक्तः साधुर्नवति । तथा अगुणैरुक्तगुणविपरीतैरसाधुः। एवं सति गृहाण साधुगुणान्, मुश्चासाधुगुणानिति शोजन उपदेशः। एवमधिकृत्य प्राकृतशैल्या विज्ञापयति विविधं झापयत्यात्मानमात्मना यः। तथा रागद्वेषयोः समः, न रागवान्न वेषवानिति स पूज्य इति सूत्रार्थः ॥ ११॥
तदेव मदरं च महक्षगं वा, श्बी पुमं पवश्यं गिहिं वा॥
नो हीलए नो वि अखिंसइका, यंनं च कोदं च चए स पुजोरशा (श्रवचूरिः ) तथैवेति पूर्ववत् । महरं वा महलकं वा । वाशब्दान्मध्यमं, स्त्रियं पुमांसमुपलक्षणत्वान्नपुंसकं वा, प्रव्रजितं गृहिणं वाशब्दादन्यतीथिकं वा न हीलयति न खिंसयति च । सकृदुष्टानिधानं हीलनम्। असकृत्खिसनम् । तयोनिमित्तं स्तम्नं च क्रोधं च त्यजेत् ॥ १२ ॥
(अर्थ.) वली तहेव. इत्यादि सूत्र. (तदेव के ) तथैव एटले तेमज जे साधु (डहरं के) डहरं एटले पोताना करता न्हानानी (व के) वा एटले अथवा (महबगं के) महबकं एटले पोताना करता मोटानी ( वा के० ) अथवा (विं के) स्त्रियं एटले स्त्रीनी, ( पुमं के० ) पुमांसं एटले पुरुषनी, ( पवश्यं के०) प्र. व्रजितं एटले साधुनी (वा के० ) अथवा ( गिहिं के) गृहिणं एटले गृहस्थनी (नो हीलए के०) नो हीलयति एटले एकवार हीलना न करे, (अविश्र के०) अपिच एटले वली ( नो खिंसजा के०) नो खिंसयति एटले वारंवार हीलना न करे. (च के०) वली (यंनं के०) स्तम्नं एटले अहंकार प्रत्ये तथा ( कोहं के०) क्रोधं एटसे क्रोध प्रत्ये (चए के० ) त्यजति एटले त्याग करे. ( स के० ) सः एटले ते साधु ( पुजो के० ) पूज्यः एटले पूजवा योग्य ते. ॥ १५ ॥
(दीपिका.) किंच साधुः एतान्न हीलयति। कानित्याह । तथैव पूर्ववत् । डहरं वा महलकं वा। वाशब्दामध्यमं वा। स्त्रियं,पुमांसम्। उपलक्षणत्वान्नपुंसकं वा। प्रबजितंवा
