________________
३४४ राय धनपतसिंघ बहादुरका जैनागमसंग्रह नाग तेतालीस (४३) - मा तदेव फलमंणि, बी मंणि जाणि च ॥
बिहेलगं पियालं च, आमगं परिवकए ॥ २४ ॥
( अवचूरिः ) तथैव फलमन्धून् बदरचूर्णान्, वीजमन्थून्यवादिचूर्णान् ज्ञात्वा । बिहेलगं विजीतकं, प्रियालं च राजादनफलम् ॥ २४ ॥
( अर्थ. ) वली साधु शुं वर्जे ते कहे बे. ( तदेव के० ) तथैव एटले तेमज वली ( श्रम के० ) श्रमकं एटले कांचा सचित्त (फलमंणि के० ) फलमंधून एटले वदफलनुं चूर्ण एटले बोरकूट तथा (बी मंणि के०) बीजमंथून एटले जव प्रमुखनो लोट तथा ( बिहेलगं के० ) विजीतकं एटले बहेडानुं फल, (च के० ) वली (पियातं के० ) प्रियाल एटले रायणनां फल तेने ( जाणिया के० ) ज्ञात्वा एटले जाने ( परिवजए के० ) परिवर्जयेत् एटले त्याग करे. ॥ २४ ॥
( दीपिका. ) पुनः साधुः किं वर्जयेत्तदाह । तथैव फलमंथून बदरचूर्णान्, बीजमंधून यवादिचूर्णान् ज्ञात्वा सिद्धांतवचनात् तथा बिनीतकं बिजीतकफलम्, प्रियालं च प्रियालफलम् । एतत् फलमंथुप्रमुखचतुष्टयमपि श्रममपरिणतं साधुर्वर्जयेत् ॥ २४ ॥
( टीका. ) तहेव त्ति सूत्रम् । तथैव फलमन्थून् बदरचूर्णान्, बीजमंथून् य वादिचू• र्णान् ज्ञात्वा प्रवचनतो बिनीतकं प्रियालं वा प्रियालफलं च श्रममपरिणतं परिवर्ज - ये दिति सूत्रार्थः ॥ २४ ॥
समुद्राणं चरे निकू, कुलमुच्चावयं सया ॥ नीयं कुलमइक्कम्मं, कसढं नानिधार ॥ २५ ॥
( यवचूरिः ) विधिमाह । समुदानं नावनैकमाश्रित्य चरेद्विकुः कुलमुच्चावचं विजवापेक्षया नतु गर्हितत्वे सति । नीच कुलमतिक्रम्य दरिद्रकुल मुल्लङ्घ्य उतिमृद्धिमत्कुलं नानिधावेन यायात् ॥ २५ ॥
( अर्थ. ) हवे साधुने गोचरीनो विधि कहे बे. ( निस्कू के० ) निदुः एटले साधु (समुदाणं के०) समुदानं एटले शुद्ध निक्षाने आश्रय करीने (चरे के०) चरेत् एटले वहोरवा जाय. क्यां वहोरवा जाय ? तो के ( उच्चावयं के०) उच्चावचं एटले धने करी प्रधान ते इक्ष्वाकु कुलादि तथा अवचं एटले धननी अपेक्षायी तु कुंल एवा वे पण कुल प्रत्ये ( सया के० ) सदा एटले निरंतर गमन करे. परंतु (नी कुलं के० ) नीच कुलं एटले धनरहित कुलने (कम्मं के०) व्यतिक्रम्य एटले उहाँ
