________________
दशवैकालिके चतुर्थाध्ययनम् ।
जया चयइ संजोगं, सनितरबादिरं ॥ तया मुंगे नवित्ता, पवईए अपगारिचं ॥ १८ ॥
२३१.
( श्रवचूरिः ) तदा मुएको द्रव्यतो जावतश्च भूत्वा प्रव्रजति प्रकर्षेण व्रजति मोक्षं प्रत्यनगारम् ॥ १८ ॥
( अर्थ. ) ( जया के० ) यदा एटले ज्यारे ( सप्निंतर बाहिरं के० ) साभ्यंतरबाह्यं एटले बाह्य अभ्यंतर एवा बे प्रकारना ( संजोगं के० ) संयोगं एटले संबंधने (चयइ के०) त्यजति एटले त्याग करे बे. (तथा के०) तदा एटले त्यारें (मुंवित्ता के० ) मुंमो भूत्वा एटले द्रव्यजावथी सुंम थने ( अपगारियं के० ) अनगारं एटले गाररहितपणें अर्थात् गृहनो त्याग करीने ( पवइए के० ) प्रत्र - जति, प्रकर्षेकरी एटले द्रव्यथी लोचादिके करी तथा जावथी रागद्वेषादिकना त्यागे करी व्रजति एटले मोद प्रत्यें जाय बे ॥ १८ ॥
( दीपिका . ) यदा त्यजति संयोगं सान्यन्तरं बाह्यं तदा मुएको भूत्वा द्रव्यतो नावतश्च प्रव्रजति प्रकर्षेण ब्रजति मोहमनगारं द्रव्यतो जावतश्च मानागार मित्यर्थः ॥ १८ ॥
विद्य
( टीका. ) जया इत्यादि । यदा त्यजति संयोगं सान्यन्तरबाह्यम् । तदा मुएको भूत्वा द्रव्यतो जावतश्च प्रव्रजति प्रकर्षेण व्रजत्यपवर्ग प्रत्यनगारं द्रव्यतो नावतश्वाविद्यमानागार मिति नावः ॥ १८ ॥
जया मुंगे नवित्ता, पवइए अपगारित्र्यं ॥ तया संवरमुक्किटं, धम्मं फासे पुत्तरं ॥ १९ ॥
( अवचूरिः ) तदा संवरमुक्किडं ति प्राकृतशैल्या उत्कृष्टसंवरं प्राणातिपातादिनिवृतिरूपं चारित्रधर्मं स्पृशत्यनुत्तरम् ॥ १५ ॥
( अर्थ. ) जया मुंडो इत्यादि. ज्यारें मुंड थइने इत्यादि ( तया के० ) तदा एत्या (अणुत्तरं के० ) श्रेष्ठ एवा ( संवरमुकि के० ) उत्कृष्टसंवररूप ( धम्मं ha ) धर्मं एटले धर्म प्रत्ये ( फासे के० ) स्पृशति एटले स्पर्श करे. ॥ १० ॥
( दीपिका. ) यदा मुंमो भूत्वा प्रव्रजति अनगारं तदा उत्कृष्टं संवरधर्मं सर्वप्रायातिपातादिनिवृत्तिरूपं चारित्रधर्म स्पृशति अनुत्तरं सम्यगासेवत इत्यर्थः ॥ १५ ॥
