________________
(७.२०३-२०४)
पादतलचक्कलक्खणवण्णना
पादतलचक्कलक्खणवण्णना
२०३. तत्थेतं बुच्चतीति तत्थ वुत्ते कम्मादिभेदे अपरम्पि इदं वुच्चति, गाथाबन्धं सन्धाय वुत्तं । एता पन गाथा पोराणकत्थेरा “आनन्दत्थेरेन ठपिता वण्णनागाथा"ति वत्वा गता। अपरभागे थेरा “एकपदिको अत्थुद्धारो"ति आहंसु ।
तत्थ सच्चेति वचीसच्चे । धम्मेति दसकुसलकम्मपथधम्मे । दमेति इन्द्रियदमने । संयमेति सीलसंयमे। “सोचेय्यसीलालयुपोसथेसु चा"ति एत्थ कायसोचेय्यादि तिविधं सोचेय्यं । आलयभूतं सीलमेव सीलालयो। उपोसथकम्मं उपोसथो। अहिंसायाति अविहिंसाय । समत्तमाचरीति सकलं अचरि।
अन्वभीति अनुभवि। वेय्यञ्जनिकाति लक्खणपाठका। पराभिभूति अभिभवनसमत्थो । सत्तुभीति सपत्तेहि अक्खम्भियो होति ।
परे
न सो गच्छति जातु खम्भनन्ति सो एकंसेनेव अग्गपुग्गलो विक्खम्भेतब्बतं न गच्छति । एसा हि तस्स धम्मताति तस्स हि एसा धम्मता अयं सभावो ।
पादतलचक्कलक्खणवण्णना
२०४. उब्बेगउत्तासभयन्ति उब्बेगभयञ्चेव उत्तासभयञ्च । तत्थ चोरतो वा राजतो वा पच्चत्थिकतो वा विलोपनबन्धनादिनिस्सयं भयं उब्बेगो नाम, तंमुहत्तिकं चण्डहत्थिअस्सादीनि वा अहियक्खादयो वा पटिच्च लोमहंसनकरं भयं उत्तासभयं नाम । तं सब्बं अपनुदिता वूपसमेता । संविधाताति संविदहिता । कथं संविदहति ? अटवियं सासङ्कट्ठानेसु दानसालं कारेत्वा तत्थ आगते भोजेत्वा मनुस्से दत्वा अतिवाहेति, तं ठानं पविसितुं असक्कोन्तानं मनुस्से पेसेत्वा पवेसेति | नगरादीसुपि तेसु तेसु ठानेसु आरक्खं ठपेति, एवं संविदहति । सपरिवारञ्च दानं अदासीति अन्नं पानन्ति दसविधं दानवत्थु ।
तत्थ अनन्ति यागुभत्तं । तं ददन्तो न द्वारे ठपेत्वा अदासि, अथ खो अन्तोनिवेसने हरितुपलित्तहाने लाजा चेव पुप्फानि च विकिरित्वा आसनं पञपेत्वा वितानं बन्धित्वा गन्धधूमादीहि सक्कारं कत्वा भिक्खुसद्धं निसीदापेत्वा यागु अदासि । यागुं देन्तो च सब्यञ्जनं अदासि । यागुपानावसाने पादे धोवित्वा तेलेन मक्खेत्वा नानप्पकारकं अनन्तं खज्जकं दत्वा परियोसाने अनेकसूपं अनेकव्यञ्जनं पणीतभोजनं अदासि । पानं देन्तो
95
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
