________________
७४
दीघनिकायो-२
(२.३.१६०-१६०)
भगवतो सावकसङ्घो यदिदं चत्तारि पुरिसयुगानि अट्ठ पुरिसपुग्गला, एस भगवतो सावकसङ्घो आहुनेय्यो पाहुनेय्यो दक्खिणेय्यो अञ्जलिकरणीयो अनुत्तरं पुञक्खेत्तं लोकस्सा' ''ति ।
“अरियकन्तेहि सीलेहि समन्नागतो होति अखण्डेहि अच्छिद्देहि असबलेहि अकम्मासेहि भुजिस्सेहि विपसत्थेहि अपरामटेहि समाधिसंवत्तनिकेहि ।
"अयं खो सो, आनन्द, धम्मादासो धम्मपरियायो, येन समन्त्रागतो अरियसावको आकङ्घमानो अत्तनाव अत्तानं ब्याकरेय्य - 'खीणनिरयोम्हि खीणतिरच्छानयोनि खीणपेत्तिविसयो खीणापायदुग्गतिविनिपातो, सोतापनोहमस्मि अविनिपातधम्मो नियतो सम्बोधिपरायणो' "ति।
तत्रपि सुदं भगवा नातिके विहरन्तो गिञ्जकावसथे एतदेव बहुलं भिक्खून धम्मि कथं करोति
"इति सीलं इति समाधि इति पञा। सीलपरिभावितो समाधि महप्फलो होति महानिसंसो। समाधिपरिभाविता पञ्जा महप्फला होति महानिसंसा । पापरिभावितं चित्तं सम्मदेव आसवेहि विमुच्चति, सेय्यथिदं - कामासवा, भवासवा, अविज्जासवा'ति ।
१६०. अथ खो भगवा नातिके यथाभिरन्तं विहरित्वा आयस्मन्तं आनन्दं आमन्तेसि - “आयामानन्द, येन वेसाली तेनुपसङ्कमिस्सामा"ति । “एवं, भन्ते'ति खो आयस्मा आनन्दो भगवतो पच्चस्सोसि । अथ खो भगवा महता भिक्खुसङ्घन सद्धिं येन वेसाली तदवसरि । तत्र सुदं भगवा वेसालियं विहरति अम्बपालिवने । तत्र खो भगवा भिक्खू आमन्तेसि -
"सतो, भिक्खवे, भिक्खु विहरेय्य सम्पजानो, अयं वो अम्हाकं अनुसासनी। कथञ्च, भिक्खवे, भिक्खु सतो होति ? इध, भिक्खवे, भिक्खु काये कायानुपस्सी विहरति आतापी सम्पजानो सतिमा विनेय्य लोके अभिज्झादोमनस्सं। वेदनासु वेदनानुपस्सी विहरति आतापी सम्पजानो सतिमा विनेय्य लोके अभिज्झादोमनस्सं। चित्ते चित्तानुपस्सी विहरति आतापी सम्पजानो सतिमा विनेय्य लोके अभिज्झादोमनस्सं। धम्मेसु धम्मानुपस्सी विहरति आतापी सम्पजानो सतिमा विनेय्य लोके अभिज्झादोमनस्सं। एवं खो, भिक्खवे, भिक्खु सतो होति ।
74
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
