________________
सूत्रम्-२५४-२६७]
प्राकृतप्रबोधः शबरे वो मः ॥ १.२५८ ॥
स्वप्न-नीव्योर्वा ॥ १.२५९ ॥ [सिमिणो] । स्वप्न । इः स्वप्नादौ । सर्वत्र ल० । पो वः । अनेन मः । स्वप्ने नात् - इः ॥ १.२५९ ॥
श-षोः सः ॥ १.२६० ॥ [निसंसो] । नृशंस । इत् कृपादौ ॥ सोहई । शुभि दीप्तौ । ते → इच् । व्यञ्जनाददन्ते । युवर्णस्य गुणः ॥ [निहसो] । निकष । निकषस्फटिकचिकुरे हः ॥ १.२६० ॥
स्नुषायां हो वा ॥ १.२६१ ॥
दश-पाषाणे हः ॥ १.२६२ ॥ दशादयः संस्कृतसिद्धाः । अन्यथा जस्शस्ङसित्तोदोद्वामि दीर्घः स्यात् ।। बारह । सङ्ख्यागद्गदे रः ॥ तेरह । एत् त्रयोदशादौ ॥ १.२६२ ॥
दिवसे सः ॥ १.२६३ ॥
हो घोऽनुस्वारात् ॥ १.२६४ ॥ [सीहो ] । सिंह । मांसादेर्वा । ईज्जिह्वा० ॥ १.२६४ ॥
षट्-शमी-शाव-सुधा-सप्तपर्णेष्वादेश्छः ॥ १.२६५ ॥ [छत्तिवण्णो ] । सप्तपर्ण । सप्तपणे वा - इः ॥ १.२६५ ॥
सिरायां वा ॥ १.२६६ ॥ लुग भाजन-दनुज-राजकुले जः सस्वरस्य नवा ॥ १.२६७ ॥
१. शबरे बो मः - मु. । शबरे वो म: - दी. । शवरे वो मः - ता. । (ता. प्रतौ अत्र 'समरो' इत्युदाहरणस्योपरि बो वः इति टिप्पितं वर्तते । तेन 'शबरे वो मः' इति पाठः सम्यक् प्रतिभाति ।) २. स्वराणां० - ताटि. । ३. अमृतवाचकस्य तु सुहा इत्येव बाहुलकात् - ताटि.। ४. शिरायां वा - मु. । सिरायां वा । सिराशब्दे.... - ता. ।
