________________
मलधारि-श्रीनरचन्द्रसूरि - विरचितः
१३४
[ प कं ] | पक्ष । क्षस्य •कः ॥
उज्झिय । उज्झत् । क्त्वा । क्त्व ईदूणौ ॥
[ कुंभिला ] । कुम्भिल । सि । डोदीर्घौ वेति दीर्घः । अन्त्यव्यं॰ - सिलुक् ॥
ऊशलधे। सूं उत्पूर्वः । पञ्चमी त । ऋवर्णस्याऽरः । व्यञ्जनाद० । बहुषु न्तुहमो । इहहचो०धः । अनुत्साहोत्सन्ने० - ऊ । रसोर्लशौ ॥
बम्हणे एशे(शे ) । लुगिति ब्राह्मणैकारलुक् ।। [त्ति ] । इति । इते: स्वरात्तश्च द्विः ॥
लञ्ञ । राज्ञा । ह्रस्वः सं० । न्यण्यज्ञञ्जां ञः ।
[ दिण्णे ] | दत्त । पञ्चाशत्पञ्चदशदत्ते - णः । इः स्वप्नादौ ॥
[ पेस्किदुं ] । प्रेक्षितुम् । स्कः प्रेक्षाचक्षोः ||
शुणीअदे | चिजिश्रुहुस्तु०
ता । तस्मात्ता ॥
[ कहिं]। किम् । ङि । किमः कस्त्रतसोश्च । न वाऽनिदमेतदो हिं ||
[ दाणि ] । इदानीमो दाणिं । मांसादेर्वा ॥
लायाणो । राजन् । जस्शस्ङसिङसां णो । जस्शस्ङसित्तोदो० ॥ ४.३०२ ॥
***
णः । ईअइज्जौ क्यस्य ॥
ज्ञो ञ्ञ: पैशाच्याम् ॥ ४.३०३ ॥
[पाद:-४
[ सञ्ञा]। संज्ञा । विंशत्यादेर्लुक् ॥
जनं । ज्ञान । नो ण इति न प्रवर्तते, न कगचजादिषट्ाम्यन्तसूत्रोक्तमिति निषेधात्
।। ४.३०३ ।।
राज्ञो वा चिञ् ॥ ४.३०४ ॥
न्य - ण्योः ॥ ४.३०५ ॥
१. सिलुक् । [ कधेहि ] कथ् । णिग् । हि । दुसुमु० - सु । सो हिर्वा - हि । वर्त्तमानापञ्चमीति एत्वम् ॥ ऊशलध - ख. । २. ओशलध मु.
