________________
प्रकारान्तरेण विनयभेदाः। “१तित्थयर-धम्म-आयरिअ-वायगे थेर-कुल-गणे संघे । संभोइअ-किरिआए मइनाणाईण य तहेव ॥१॥' साम्भोगिकाः - एकसामाचारिकाः । क्रिया-आस्तिकता । • २कायव्वा पुण भत्ती बहुमाणो तह य वन्नवाओ य । अरहंतमाइयाणं केवलनाणावसाणाणं ॥१॥'
भक्तिः-बाह्या प्रतिपत्तिः, बहुमान:-आन्तरः प्रीतिविशेषः, वर्णवादोगुणग्रहणम्। चारित्रविनयः पुनः -
'३सामाइयाइचरणस्स सद्दहाणं तहेव कायेणं । संफासणं परूवणमह पुरओ सव्वसत्ताणं ॥१॥' तथा 'मण-वय-काइयविणओ आयरियाईण सव्वकालम्मि । अकुसलमणाइरोहो कुसलाणमुदीरणं तह य ॥२॥'
तथा उपचारेण - सुखकारिक्रियाविशेषण निर्वृत्त औपचारिकः स चासौ विनयश्च औपचारिकविनयः, स च सप्तधा - पुस, २९, संघ, सभोnि = मे सामायारीवणा साधु, मिया = मास्तिता, भतिज्ञान વગેરે પાંચ. આ પંદરની ભક્તિ = બાહ્ય સેવા, બહુમાન = અંદરની પ્રીતિ, વર્ણવાદ = ए पोरव, ४२वा ते.
ચારિત્રવિનય-સામાયિક વગેરે ચારિત્રની શ્રદ્ધા કરવી, કાયાથી તેની સ્પર્શના કરવી, બધા જીવ સમક્ષ તેની પ્રરૂપણા કરવી તે.
મન-વચન-કાયાનો વિનય-સર્વકાળે આચાર્ય વગેરે પ્રત્યે અશુભ મન-વચન-કાયાને અટકાવવા અને શુભ મન-વચન-કાયાને પ્રવર્તાવવા.
औपयारिविनय = सुप मापनारी प्रवृत्ति ४२वी. ते सात 12 छ - १. तीर्थकर-धर्म-आचार्य-वाचकेषु स्थविर-कुल-गणेषु सङ्के ।
साम्भोगिक-क्रिययोः मतिज्ञानादीनाञ्च तथैव ॥१॥ २. कर्तव्या पुनः भक्तिः बहुमानः तथा च वर्णवादश्च ।
अर्हदादीनां केवलज्ञानावसानानाम् ॥१॥ ३. सामायिकादिचरणस्य श्रद्धानं तथैव कायेन ।
संस्पर्शनं प्ररूपणमथ पुरतः सर्वसत्त्वानाम् ॥१॥ मनो-वच:-कायिकविनयः आचार्यादीनां सर्वकाले । अकुशलमनआदिरोधः कुशलानामुदीरणा तथा च ॥२॥
