Page Text
________________
२२
जूनां वस्त्रो पहेरीने बेसो छो ते सारां नथी लागतां. सारां कपडां पहेरवामां शुं दूषण लागे ? माटे आपे जरा सारां वस्त्रो राखवां जोईए' – एम कहीने तेमणे तेने सारां वस्त्रो पहेराव्यां. थोडा समय पछी तेमणे तेने कह्युं के - ' आपनी साथे अनेक सारा सारा माणसो चर्चा - वार्ता करता बेसे छे तेथी आवा अस्वच्छ मोढे रहेवुं ठीक नथी लागतुं.' एम कहीने तेमणे तेने म्होंमां पान चावतो कर्यो. वळी थोडा समय पछी तेमणे तेने कह्युं के - 'आप भिक्षा लेवा माटे लोकोना घरे जाओ छो अने तेथी आपनो केटलो य समय ए माटे चाल्यो जाय छे. तेटलो समय आप कारखानाना कार्य उपर नजर राखी शकता नथी अने तेथी काममां केटलीक हानि थयां करे छे. माटे जे भोजन अहीं ( कारखानाना रसोडे) थाय ते लई लेवामां आपने शो दोष लागे एम छे ?' एम करीने तेने त्यांना भोजननो स्वाद लगाड्यो. वळी पछी कह्युं के - 'आपने तीर्थना काम माटे अहिं तहिं खूब फरवुं पडे छे, तो ते माटे सुखासन (पालकी) मां बेसीने जाओओओ तो तेथी कामनी वधारे सरळतापूर्वक देखरेख राखी शकाय ' - एम कहीने तेमणे तेने पालखीमां बेसतो पण बनाव्यो.
एवा प्रंसगे, मंत्री वस्तुपाल कार्यप्रसंगथी शत्रुंजय उपर आव्यो. ते पोताना नियमप्रमाणे न्हाई धोई, मुखे, मुखकोश बान्धी, उघाडा पगे, मन्दिरमां देवपूजा करवा जतो हतो, ते वखते ए वृद्ध कर्मस्थायरक्षक पालखीमां बेसी, साथे १० -१५ माणसोनुं टोळं लई, पर्वतनी नीचेना पालीताणा गाममां जतो हतो, ते मंत्रीनी दृष्टिये पड्यो. मंत्रिये पोतानी पासेना माणसने पूछ्युं के-ए कोण जाय छे ?' त्यारे तेनी आगळ चालता पुरुषे कह्युं के - 'ए तो पेला मठपति यति छे जेने आप अहिं मोकल्या छे.' मंत्रिये जईने तरत ज पालखी उभी रखाबी अने पेला यतिने वंदन कर्या. पछी कह्युं के - 'नीचे ( पालीताणामां) कार्य पतावीने पाछा व्हेला पधारजो !' आ घटनाथी ते यति बहु ज लज्जित थयो अने नीचे जईने तेणे तो अनशन आदरी लीधुं. मंत्रिये तेने पर्वत उपर बोलाव्यो त्यारे तेणे कहेवराव्यं के— 'म्हें तो अनशन लीधुं तेथी हवे आवी शकुं तेम नथी. एटला बधा यतियोमांथी चुंटीने मने तमे अहीं मोकल्यो, परंतु मारुं तो आचरण आवुं नीकळ्युं. हुं आपने अने गुरुमहाराजने शी रीते हवे मारुं म्हों बातवुं ? तेथी आप हवे ए माटे अन्य कोई कार्यकर्तानी तपास करशो' वगेरे. पछी छेवटे ते यति उपर आवीने समाधिपूर्वक अनशन वडे मृत्यु पामी स्वर्गे गयो. मंत्रिये पोताना नगरमां आवीने गुरुमहाराजने ए बधी हकीकत कही जणावी. ते परथी गुरु उदयप्रभसूरिये मंत्रीने कह्युं के—'हवे पछी कोई यति=साधुने चैत्यद्रव्यनी संभाळ राखवा माटे नियुक्त नहिं करवो जाईए. ते केवो आत्मार्थी हतो छतां त्यां जई एवो थई गयो हतो !'
जैनमन्दिरोमां अने तीर्थस्थानोमां भेगा थता देवद्रव्यनो दुरुपयोग प्राचीन समयथी केवो थतो आव्यो छे तेना माटे आ घटना-प्रसंग बहु ज विचारप्रेरक छे. आ रीते जैनमन्दिरोमांना
| SR No. | 009540 |
| Book Title | Dharmabhyudaya Mahakavyam |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chandanbalashreeji |
| Publisher | Bhadrankar Prakashan |
| Publication Year | 2010 |
| Total Pages | 515 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari & Religion |
| File Size | 2 MB |