________________
ततृतीयम् । ]
भाषाटीकासमेतः ।
अयाचिते यज्ञशेषे घृते दुग्धेऽतिसुन्दरे । अमृतस्तु मतः पुंसि धन्वंतरि सुपर्वणोः ॥ ८० ॥ गुडूच्यामलकीपथ्यामागधीष्वमृता मता । अमतिर्भाविकाले स्यादर्हस्तु जिनपूज्ययोः ॥ ८१ ॥ अर्दितः पवनव्याधौ याचिताऽहतयोस्त्रिषु । अर्वती चेटिकावाम्योरश्वेऽर्वन् कुत्सितेऽन्यवत् ॥ ८२ ॥ अव्यक्तस्तु हरौ हीरे मूर्खे वाच्यवदस्फुटे | वाच्यवत्क्षतहीने स्यादाकृतिः कायरूपयोः ॥ ८३ ॥ सामान्येऽपि तथाख्यातमाख्यातं कथिते तिङि । अथ वाच्यवदाख्यातं प्राणिते हिंसितेऽपि च ॥ ८४ ॥ आचितस्तु चिते छन्ने संगृहीते त्रिलिङ्गकः । आचितः शकटोन्मेये पलानामयुतद्वये ॥ ८५ ॥
अयाचित, यज्ञशेष, घृत, दुग्ध, | अर्वत्- घोडा ( पुं० ) कुत्सित ( निंअतिसुन्दर ( न० ) दित ) ( त्रि० ) ॥ ८२ ॥ अव्यक्त - विष्णु, हीरा ( पुं० ) मूर्ख, अस्फुट, नाशहीन ( त्रि० ) आकृति - घावरहित, (त्रि०) शरीर, रूप, (स्त्री० ) ॥ ८३ ॥ आख्यात - सामान्य, (त्रि०) कहा
अमृत - धन्वंतरि देवता, (पुं० )
॥ ८० ॥
अमृता- गिलोय, आंवला, हरड़, पल, (स्त्री० )
पी
अमति - आनेवाला काल, अर्हन्- (तू) जिनदेव, पूजा करनेयोग्य (पुं० ) ॥ ८१ ॥
अर्दित - वातरोग, (पुं० ) याचना कियाहुवा, माराहुवा, (त्रि०) अर्वती - दासी, घोड़ी (स्त्री० )
१३३
हुवा, तिङ् ( तिङतक्रिया ( न० ) आख्यात - सूँघा हुवा, माराहुवा, ( त्रि० ) ॥ ८४ ॥ आचित-चिनाहुवा, आच्छादन कि
याहुवा, संग्रह कियाहुवा (त्रि०) आचित -गाडाभरा भार, ८००० तोला ( पुं० ) ॥ ८५ ॥
"Aho Shrutgyanam"
