________________
कालिकाचार्यकथा । भयिणी सरस्सई से, समागया तत्य वंदणणिमित्तं । सामनलच्छिनिलया, रेहा नारीसरूवेणं ॥८॥ मवियब्वयावसेणं, दिहा सा गद्दभिल्लनरवइणा । अंतेउरम्मि छूढा, तेणं मयणाभिभूएणं ॥९॥ मिलिऊण सपलसंघो, भणइ महाराय ! साहुणं(णि) मुंच । कह नियकुलस्स विमळस्स, देसि मसिकुचयं भुवणे ॥१०॥ संघो वि जाव तेणं, न मनिओ [पुण पि] ताव मूरीहिं ।
कोववसमुवगएहिं, कया पइना इमा घोरा ॥११॥ [जओ]
जे संघपचणीया, पवयणउवधायगा य जे हि नरा । संजमउवधायपरा, तदुविक्खाकारिणो जे या ॥१२॥ तेसि वच्चामि गई, जइ एवं गद्दभिल्लरायाणं । उम्मलेमि न सहसा, रज्जाओ भट्टमज्जायं ॥१३॥ नो मुंचइ. त्ति नाऊण, निच्छयं मिल्हिऊण नियगच्छे । उम्पत्तो संजाओ, कवडे................................ ॥१४॥
रिओ ॥२१॥ सो भणइ अम्ह रुद्रेण सामिणा छुरियअंकिओ लेहो । पंचाणवइनिवाणं, सीसच्छेयणकए अन्ज ॥२२॥ जइ लेहदसणाओ, सीसाई पठ्ठयामि(मो ?) दूए ण । जंतेहिं व तिलाणं, अम्ह कुलाणं खयं होही ॥२३॥ अह भणइ गुरू ताहे, [तं ?] मा चित्ते धरह(रेहि) उव्वेयं । इकारह(स) ते सव्वे, समागया ते वि लेहाओ ॥२४॥ ते सव्वे मिलिऊणं, सिंधु तरिऊण हिंदुगं देस । तो पत्ता सोरठं, एत्तो पाऊसरिऊ पत्तो ॥२५॥ तुटाई संघलाई, आवाहो निम्मिओ [य ?] कणयमओ । मुरीहि जोगचुभयबहुदिया(वचिया ?) खेवणाउ तओ ॥२६॥ तेर्सि आएसेणं, गहिऊणं कंचणं निवा चलिया ।
बहुभूयसंबलवला, तो पत्ता मालवे देसे ॥२७॥ तओ
उज्जेणीनरनाहो, अभिम्मुहो होइ जुज्झणनिमित्तं । तेहिं निहणियसेनो, पुणो वि तस्या(पच्छा ?) गओ मीओ ॥२८॥ तत्यागया नरिंदा, कुट्टारोई कुणंति जुझंति ।
अह दणं वप्पं, सुन्नं साईति ते गुरुणो ॥२९॥ १ इत: कियानपि पाठः पतितः । २ अत्र मूळादर्श एवमेकं विनष्टम् ॥
"Aho Shrutgyanam"
