________________
ਇਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਾਣੇ ਨੂੰ ਕਾਣਾ, ਨਪੁਸੰਕ (ਹਿਜੜੇ) ਨੂੰ ਨਪੁੰਸਕ, ਬੀਮਾਰ ਨੂੰ ਬੀਮਾਰ, ਚੋਰ ਨੂੰ ਚੋਰ ਨਾਂ ਆਖੇ। ਇਸ ਨਾਲ ਨਫ਼ਰਤ, ਸ਼ਰਮ ਦਾ ਖਾਤਮਾ, ਸਥਿਰ ਰੋਗ, ਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਵਿਰਾਧਨਾ ਆਦਿ ਦੋਸ਼ ਉਤਪੰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਬਚਨ ਨਿਯਮਾਂ ਸਬੰਧੀ ਆਚਾਰ, ਚਿਤ ਦੇ ਦਵੇਸ਼, ਜਾ ਪ੍ਰਮਾਦ ਸਬੰਧੀ ਭਾਵ ਅਤੇ ਦੋਸ਼ ਦਾ ਜਾਨਕਾਰ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਮੁਨੀ ਉਪਰੋਕਤ ਕਸ਼ਟ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਬੋਲ ਨਾਂ ਬੋਲੇ।
ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਮੁਨੀ, ਮੂਰਖ ਯਾਰ, ਪੁੱਤਰ, ਕੁੱਤਾ, ਸ਼ੂਦਰ, ਦਰੀਦਰ ਅਜਿਹੇ ਕਠੋਰ ਸ਼ਬਦ ਨਾਂ ਆਖੇ ।
ਹੇ ਆਰਿਆ ! ਦਾਦੀ ਪ੍ਰਾਆਰਿਆ ! ਪਰਦਾਦੀ ਮਾਂ, ਮਾਸੀ, ਭੂਆ, ਭਾਣਜੀ, ਪੁੱਤਰੀ, ਪੋਤੀ, ਹਲੇ, ਅੱਲ ਅਨੇ, ਭਟੇ, ਸਵਾਮੀਨੀ, ਗੋਮਨੀ, ਹੋਲੇ, ਵਸੂਲੇ ਆਦਿ ਸ਼ਬਦਾਂ ਰਾਹੀਂ ਇਸਤਰੀ ਨੂੰ ਨਾ ਬੁਲਾਏ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿੰਨੇ ਸ਼ਬਦ ਨਿੰਦਾ ਬਾਚਕ ਹਨ ਕਿੰਨੇ ਹੀ ਸ਼ਬਦ ਰਾਗ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਨ ਅਜਿਹੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਨਿੰਦਾ, ਦਵੇਸ਼ ਅਤੇ ਪ੍ਰਵਚਨ ਵਿੱਚ ਛੋਟਾ ਪਨ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ॥੧੨-੧੬॥
ਕਾਰਨ ਵਸ ਮੁਨੀ ਨੂੰ ਇਸਤਰੀ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣਾ ਪਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਨਾਂ ਲੇਕੇ ਬੁਲਾਵੇ, ਨਾਂ ਨਾ ਪਤਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਗੋਤ ਤੋਂ ਬੁਲਾਵੇ, ਯੋਗ ਦੇਸ਼ ਕਾਲ ਅਨੁਸਾਰ ਗੁਣ ਦੋਸ਼ ਵਿਚਾਰ ਕੇ ਇਕ ਵਾਰ ਜਾਂ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਬੁਲਾਵੇ।
ਪੁਰਸ਼ ਨੂੰ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਨਾਂ ਬੁਲਾਵੇ, “ਹੇ ਆਰਿਅਕ (ਦਾਦਾ), ਪਰਿਆਰਕ (ਪਰਦਾਦਾ), ਪਿਤਾ, ਚਾਚਾ, ਮਾਮਾ, ਭਾਣਜਾ, ਪੁੱਤ, ਪੋਤਰ, ਹੱਲ, ਅਨ, ਭੱਟ, ਸਵਾਮੀ ਗੋਮੀਨ, ਹੋਲ, ਗੋਲ ਵਸੋਲ ਆਦਿ ਨਾਉ ਨਾਲ ਪੁਰਸ਼ ਨੂੰ ਨਾ ਬੁਲਾਏ । ਅਜਿਹੇ ਬੁਲਾਉਣ ਨਾਲ ਰਾਗ ਦਵੇਸ਼ ਆਦਿ ਨਫ਼ਰਤ ਦੋਸ਼ਾਂ ਦੀ ਉਤਪਤਿ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਜਿਸ ਪੁਰਸ਼ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣਾ ਹੋਵੇ ਉਸ ਦਾ ਨਾਂ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂ ਗੋਤਰ ਨਾਲ ਜਾਂ ਗੁਣ ਦੋਸ਼ ਵਿਚਾਰ ਕੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਾਂ ਵਾਰ ਵਾਰ ਬੁਲਾਵੇ। ॥੧੭-੨੦॥
