________________
ਰਹਿਣਾ ਪਵੇ ਤਾਂ ਵੀ ਗੁਰੂ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਾ ਪਾਲਨ ਕਰੇ। ਕਮਰੇ ਦਾ ਕੋਨਾ ਬਦਲ ਕੇ ਵੀ ਆਗਿਆ ਦਾ ਪਾਲਨ ਕਰੇ। ॥੧੧॥
ਸਾਧੂ ਰਾਤ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਪਹਿਰ ਅਤੇ ਆਖਰੀ ਪਹਿਰ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਆਤਮਾ ਰਾਹੀਂ ਆਤਮਾ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰੇ, “ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ ਮੈਂ ਕਿ ਕੀਤਾ ਹੈ? ਮੇਰੇ ਕਰਨ ਯੋਗ ਕੰਮ ਕਿਹੜੇ ਪ੍ਰਮਾਦ ਕਾਰਣ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਿਆ? ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਗਹਿਰਾਈ ਨਾਲ ਸੋਚੇ ਵਿਚਾਰੇ। ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਨਾ ਛਿਪਾਏ ਬਿਨਾ, ਧਰਮ ਪਾਲਨ ਕਰੇ।
॥੧੨-੧੩॥
ਕਿ ਮੇਰੇ ਰਾਹੀਂ ਹੋ ਰਹੀ ਕ੍ਰਿਆ ਦੀ ਸਖਲਨਾ (ਉਲੰਘਨ) ਨੂੰ ਸਵਪੱਖੀ (ਸਾਧੂ) ਹਿਸਥੀ ਵੇਖਦੇ ਹਨ ?
ਜਾਂ ਚਰਿੱਤਰ ਦੀ ਸੰਖਲਨਾ ਨੂੰ ਮੈਂ ਖੁਦ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ ? (ਮੈਂ ਭਲਾ ਕਿਉਂ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ ਚਰਿੱਤਰ ਦੀ ਸੰਖਲਨਾ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹੋਏ ਜਾਨਦੇ ਹੋਏ ਸੰਖਲਨਾ ਦਾ ਤਿਆਗ ਨਾ ਕਰੇ? ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਜੋ ਸਾਧੂ ਭਲੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਵਿਚਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਸਾਧੂ ਭਵਿੱਖ ਵਿਚ ਅਸੰਜਮ ਦਾ ਪਾਲਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ॥੧੪॥
ਇੰਦਰੀ ਜੇਤੂ, ਸੰਜਮ ਵਿਚ ਲਗਾ ਸਤਿ ਪੁਰਸ਼ ਅਜਿਹੇ ਸਾਧੂਆਂ ਦੇ ਭਲਾ ਸੋਚ ਕੇ, ਵੇਖਣ ਵਿਚ ਲੱਗੇ ਹਨ ਮਨ ਬਚਨ ਤੇ ਕਾਇਆ ਦੇ ਯੋਗ ਵਿਚ ਲਗਾਤਾਰ ਲੱਗਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਮੁਨੀ ਭਗਵਾਨ ਨੂੰ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਪ੍ਰਤਿਬੁੱਧ ਜੀਵੀ ਆਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਜਿਹੇ ਗੁਣਾਂ ਵਾਲਾ ਸਾਧੂ ਵਿਚਾਰਣ ਹੋਣ ਕਾਰਣ ਸੰਜਮੀ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ॥੧੫॥
ਜਦ-ਜਦ ਕਦੇ ਵੀ ਮਨ ਬਚਨ ਤੇ ਕਾਇਆ ਦੀ ਦੁਸ਼ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਵਿਖਾਈ ਦੇਵੇ, ਉਥੇ ਸਮਝਦਾਰ ਸਾਧੂ ਸੰਭਲ ਜਾਵੇ, ਜਾਗ ਕੇ ਭੁੱਲ ਦਾ ਸੁਧਾਰ ਕਰੇ । ਜਿਵੇਂ ਚੰਗੀ ਨਸਲ ਦਾ ਘੋੜ ਲਗਾਮ ਨੂੰ ਖਿੱਚਣ ਤੇ ਆਵੇ ਠੀਕ ਰਾਹ ਤੇ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,
