________________
२२६
विपाकश्रुते ॥ मूलम् ॥ तए णं सा उप्पला कूडग्गाहिणी अण्णया कयाइं आवपणसत्ता जाया यावि होत्था । तए णं तीसे उप्पलाए कडगाहिणीए तिण्हं भासाणं बहुपडिपुण्णोणं अयमेयारूवे दोहले पाउन्भूए । धण्णाओ णं ताओ अम्मयाओ जाव सुलद्धे जम्मजीवियफले, जाओ णं बहणं णयरगोरूवाणं सणाहाण य जाव वसभाण य ऊहेहि य, थणेहि य बसणेहि य, छिप्पाहि य, ककुएहि य बहेहि य कण्णेहि य अक्खीहि य णासाहि य जिम्माहि य ओझेहि य कंबलेहि य सोल्लेहि य तलिएहि य भजिएहि य परिसुकेहि य लावणिएहि य सुरं च महुं च मेरगं च जाइं च सीहुं च पसणं च आसाएमाणीओ विसाएमाणीओ परिभाएमाणीओ परिभुजेमाणीओ दोहलं विणेति, तं जइ णं अहमवि बहूणं णयर० जाव विणेमि-त्ति कटुतंसि दोहलंसि अविणिजमाणंसि सुका भुक्खा निम्मंसा ओलग्गा
ओलग्गसरीरा नित्तेया दीणविवण्णावयणा पंडुइयमुही जाव झियायइ ॥ सू० ७ ॥ ही सुन्दर एवं चित्ताकर्षक थी । अनेक खंभों से यह सुशोभित थो। इसी नगर में एक कूटग्राह-वंचना कर के जीवोंको फँसाने वाला भी रहता था। जिसका नाम भीमकूटग्राह था। यह बडा ही पापी एवं लुच्चा था। शांनि एवं संतोष से यह रहित था, इसकी रूपवती उत्पला नाम की भार्या थी ॥ सू० ६ ॥ ત્યાં પૂરી વ્યવસ્થા હતી, ગશાળાની રચના બહુજ સુંદર ચિત્તાકર્ષક હતી, અનેક સંભોથી તે સુશોભિત હતી, આ નગરમાં એક ટગ્રાહ-વંચના કરીને જીવોને ફસાવનર પણ રહેતો હતો. તેનું નામ ભીમ શાહ હતું, તે મહાપાપી અને લુચ્ચો હતો, શાંતિ અને સંતોષથી તે રહિત હતો, તેની સ્ત્રીનું નામ ઉત્પલા હતું, અને તે गहुल ३५पान ती (सू० ६)
