________________
२०१
___ सुबोधिनी टीका स. १३३ सूर्याभदेवस्य पूर्व भवजीवप्रदेशिराजवर्णनम्
इति । यदि जीव-शरीरयोदो न स्यात्तदा पूर्वोक्तकारणचष्टयेन नरकभोगं कः कुर्यात् ? शरीरस्य तु मनुष्यलोक एव नष्टत्वात, शरीरभिन्नत्वे तु जीवस्य शरीरनाशेऽपि मत्वादुक्तहेतुचतुष्टयेन नरकभोगं कर्तुं जीवः शक्यो भवति ॥. सू० १३२॥ __मूलम्-तएणं से पएसी राश केसि कुमारसमणं एवं वयोलाअस्थि णं भंते ! एग पण्णाओ उवमा, इमेण पुण कारणेण नो.उवागच्छइ । एवं खलु भंते ! सम अज्जिया होत्था इहेव सेयवियाए नयरीए धस्मिथा जवि वित्ति कप्पेमाणी समणोवासिया अभिगय जीवा० सोवष्णओजाव अप्पाणं भावमाणी विहरइ, साणंतुझ वत्तव्ययाए सुबहु पुन्नोवचयं समजिणित्ता कालमासे कोलं किच्चा अण्णयरेसु देवलोएसु देवत्ताए उववण्णा, तीसेणंअजियाए अहं नतुए होत्था इहे कंते जाव पासणयाए, तं जइ णं ला अजिगा सम आगंतुं एवं वएजाएवं, खल्लुत्तुआ ! अहः तब अजिया होत्था, इहेव सेयवियाए नयरीए धरिमया जाव वित्त कप्पेमाणी समणोवासिया जाव विह.
यदि जीव और शरीर में भेद नहीं होता तो पूर्वोक्त कारण चतुष्टय में नरक भोग कौन करे? क्यों कि शरीर तो मनुष्यलोक में ही नष्ट हो जाता । उसके नष्ट होने पर तदभिन्न जीव भी नष्ट हो जायेगा। परन्तु जब शरीर से भिन्न जीव को माना जाता है तो शरीर के नाश होने पर भी जीव का सद्भाव रहता ही है। अतः उक्त हेतु चतुष्टय से नरकभोग करने के लिये जीव समर्थ होता है। इस प्रकार से यह टीका का भाव लिखा गया है ॥ सू. १३२ ॥
વિશ્વાસ રાખો. જે જીવ અને શરીરમાં ભિનતા ન હોત તે પૂર્વોક્ત કારણ ચતુષયમાં નરકગ કરે કેણ? કેમકે શરીર તે મનુષ્ય લેકમાં જ નષ્ટ થઈ જાય છે, તેના નાશ . પછી તદુભિન્ન જીવ પણ નષ્ટ થઈ જ જશે જ. પરંતુ જ્યારે શરીર કરતાં ભિન્ન જીવને માનવામાં આવે છે તે શરીરના વિનાશ પછી પણ જીવને સદ્ભાવ રહેજ છે. ઉકત હેતુ ચતુષ્ટયથી નરકંગ માટે જીવ સમર્થ હોય છે. આ પ્રમાણે આ ટીકા ને ભાવ લખવામાં આવ્યા છે. સુ. ૧૩રા
