________________
२८९
पोश्पर्पिणो-टीका र ३० च्यानभेदयणन म
कलामित्रपुनारि -स्नेहमहनिवृत्तये ।
दनि शुदमति कुर्यातयारण्य वभारनाग ॥१॥ अगरणभावना नेम-~
इन्द्रोपेन्द्रायोऽप्येते यन्मयान्नि गोचरम । अहो तदन्तकात क गरण्य गरीरिगाम ॥१॥ पितुर्मातु वसुभ्रातुम्तनयाना च पश्यताम् ।
अागो नीयत जन्तु कर्मभिर्यममानि ॥२॥ कलत्रमित्रपुत्रादि,-स्नेहग्रहनिहत्तये ।
इति शुद्धमतिः कुर्यादगरण्यत्वभावनाम् ।।१।।
शुदबुद्धियुक्त भव्य प्राणी स्त्रा, पुत्र, मित्र, स्वजन-समधी आदि का क _स्नेह-बन्धन से मुक्त होने के लिये इस प्रकार से अगरणभावना की चिन्ता करे ।
अगग्णभावना दम प्रकार से करनी चाहिये---- इन्द्रोपेन्द्रादयोऽप्येते, यन्मृत्योर्यान्ति गोचरम् ।
अहो ' तदन्तकातङ्के. कः शरण्यः शरीरिणाम् ॥१॥
ये महापराक्रमी अजेय इन्द्र, उपेन्द्र आदियों को भी जब कालने कवलित करलिया, तो, अर । इस मसार में माधारण मनुष्य की फिर गणना ही क्या है। उस सर्वविजयी काल के आन पर मनुष्य का क्या कोद त्राण, शरण हो सकता है । कोई नहीं ' ॥१॥
पितुर्मातुः स्वमुश्रीतुस्तनयाना च पश्यताम् । अत्राणो नीयते जन्तुः, कर्मभिर्यमसद्मनि ||२||
कलत्रमित्रपुत्रादि-स्नेहप्रहनिवृत्तये ।
इति शुद्धमति कुर्यादभरण्यत्वभावनाम् । १॥ શુદ્ધબુદ્ધિયુક્ત ભવ્ય પ્રાણી સ્ત્રી, પુત્ર, મિત્ર, સ્વજન, સ બ ધી આદિન નેહ–બ ધનથી મુક્ત થવા માટે આ પ્રકારે અશરણભાવનાની ચિંતા કરે અશરણભાવના આ પ્રકારે કરવી જોઈએ--
इन्द्रोपेन्द्रादयोऽप्येते, यन्मृत्योर्यान्ति गोचरम् ।
अहो तदन्तकातके, क शरण्य शरीरिणाम् ॥ १॥ એ મહાપરાક્રમી અજેય ઈન્દ્ર, ઉપેન્દ્ર આદિઓને પણ જ્યારે કાળ ળિઓ કરી ગયે, તે અરે ! આ સમારમાં સાધારણ મનુષ્યની વળી ગણત્રી જ શુ છે તે બધાને વિજેતા એ કાલ આવી જતા મનુષ્યનું શુ કેઈ રક્ષણ કે શરણ થઈ શકે છે ? કઈ જ નહિ (૧)
