________________
आर्यधर्मपरिचयदर्शनम्
चतुर्दशपूर्वधरो जातः । स वीरनिर्वाणाद् द्वादशवर्पान्ते जन्मतो द्विनवतिवर्षा-ते च केवलज्ञानं माप, ततोऽष्टौ वर्षाणि केवलिएवं परिपाल्य शतवर्षायुपि श्री सुधर्मा स्वामी जम्बूस्वामिनं स्वपदे संस्थाप्य शिवं गतः ।
अथ श्री धर्मस्वामिनं वन्दितुं धर्मकथाश्रवणार्थ च परिपद्न्दस्पेण जनसंहतिः पञ्चविधाभिगमपुरस्सरं नगरात् निर्गता निःसृता । सा तत्समीपमागत्य सविधिवन्दनपुरम्सरं धर्मकथां श्रुत्वा स्व स्वस्थानं प्रतिगता । तस्मिन् काले तस्मिन् समये श्रीसुधर्मस्वामिनो ज्येष्ठोऽन्तेवासी जम्बूरनगारस्तदद्रसामन्ते नतमस्तकः कृताञ्जलिपुटचोर्ध्वजानुर्थ्यानकोष्ठोपगतः संयमेन तपसाऽऽत्मानं भावयन् विहरति ।
१५
चौदह-पूर्व के धारी हुए । वीरनिर्वाण के बारह वर्ष के पश्चात् जन्म से ९२ वर्ष की अवस्था में उन को केवल ज्ञान प्राप्त हुआ । आठ वर्ष पर्यन्त के लिपद को पालकर पूरे सौ वर्ष का आयुष्य पूर्ण करके श्री आर्य - जम्बूस्वामी को अपने पद पर प्रतिष्ठित कर मोक्ष पधारे थे । ऐसे आर्य सुधर्मा स्वामी वहां पधारे ।
श्री सुधर्मा स्वामी का पधारना जानकर नगरनिवासी लोग वन्दन तथा धर्मकथा श्रवण करने के लिये निकले । धर्मकथा सुनकर अपने २ स्थान पर गये । उस काल उस समय में श्री सुधर्मा स्वामी ज्येष्ठ शिष्य श्री जम्बू अनगार उन के अवग्रह में नतमस्तक हो दोनों हाथ जोड़े हुए अपने घुटने को ऊंचा कर के ध्यान में अवस्थित हो संयम और तप पूर्वक आत्माको भावित कर रहे है । મહાવીરની સેવા કરી, અને તેઓ ચૌદ પૂર્વના ધારી થયા વીર નિર્વાણુના ખાર વર્ષ પછી જન્મથી ખાણુ ૯૨, વર્ષની અવસ્થાએ તેમને કેવળ જ્ઞાન પ્રાપ્ત થયું... આઠ વર્ષ સુધી કેવળપદને પાળી પૂરા સે વર્ષનુ આયુષ્ય પૂર્ણ કરી શ્રીઆ જમ્મૂસ્વામીને પાનાના પદ ઉપર પ્રતિષ્ઠિત કરીને મેક્ષ પધાર્યા
શ્રીસુધર્માંસ્વામીનુ પધારવુ જાણી નગરનિવાસી લેાક વન્દના કરવા તથા ધર્મકથા સાભળવા નિકળ્યા, ધ કથા સાંભળી સૌ પાત-પેાતાના સ્થાને ગયા, તે કાળ તે સમય શ્રી સુધર્માંસ્વામીના મોટા શિષ્ય શ્રી જમ્મૂ અણુગાર તેમના અવગ્રહમા નતમસ્તક અર્થાત્ જેનુ મસ્તક નમેલુ છે એવા થઇ, હાચ જોડી, પેાતાના ઢીચણુને ઉંચા રાખી, અને ધ્યાનમાં અવસ્થિત થઇ સયમ અને તપથી આત્માને ભાવિત हरी रह्या छे.
