________________
मनगारधर्मामृतयपिणी टीका अ० १६ द्रौपदीचरितनिरूपणम् ५१३ एव वयासी- ह भो दारगा। किन्न तुम्भे पउमनाभेण सद्धिं जुज्झिहिह उयाहु पेच्छिहिह', तएण ते पंच पंडवा कण्ह वासुदेव एवं बयासी--अम्हे णं सामी | जुज्झामो तुम्भे पेच्छह तएणं पंच पंडवे सण्णद्ध जाव पहरणा रहे दुरूहति दरुहिता जेणेव पउमनाभे राया नेणेव उवागच्छ उवागच्छित्ता एव वयासी--अम्हे वा पउमणाभे वा रायत्तिकहु पउमनासेणं सद्धि सपलग्गा यावि होत्था, तएण से पउमनाभे राया तं पंच पडवे खिप्पामेव हयमहिय पवर निवडिय चिन्धद्धूयपडागा जाव दिसोदिसि पडिसहेइत्ति, तएणं ते पंच पंडवा पउमनाभण रन्ना हयमहियपवरनिवडिय जाव पडिसहिया समाणा अत्थामा जाव आधारणिज्जत्तिकटु जेणेव कण्हे वासुदेवे तेणेव उवा०, तएण से कण्हे वासुदेवे ते पच पडवे एवं वयासी--कहाणं तुम्भे देवाणुप्पिया । पउमणाभेण रन्ना सद्धिं संपलग्गा १, तएण ते पच पडवा कण्हं वासुदेव एव वयासी- एवं खल देवाणुप्पिया | अम्हे तुम्भेहि अभणुन्नाया समाणा सन्नद्ध० रहे दुरुहामोर जेणेव पउमनामे जाव पडिसेहेइ, तएणं से कण्हे वासुदेवे तं पच पडवे एवं वयासो- जड णं तुम्भे देवाणु प्पिया । एव क्यता अम्हे णो पउमणाभे रायत्तिकटु पउमनाभेण सद्धि सपलग्ग ताओ णं तुम्भे णो पउमणाहे हयमहिय पवर जाव पडिसेहते, त पेच्छह ण तुम्भे देवाणुप्पिया । अहं नो पउमणाभे रायत्तिकट्ठ पउनाभेण रन्ना सहि जुज्झामि रहं
