________________
मनगर
टी० अ० १६ सुकुमारिकाचरितवर्णनम
रिसेस' इति दुखीणीना - दुश्चरिताना मनोजनित मृपानादादिकर्मणामित्यर्थः, किं भूताना तेपा' दुष्पराक्रान्ताना- कायिकाना पाणिहिंसाऽदत्तादानादीना, कृतानां प्रकृतिस्थित्यनुभागम देशभेदेन बद्धाना पापाना=अशुभाना कर्मणा ज्ञानावरणीयादीना पापरम्-अशुभ फलवृत्तिविशेषम् प्रत्यनुभवन्ती = वेदयन्ती विहरसिन् से तत् तस्माद् मा खलुत्व हे पुत्र ! अपहतमनःम क्ल्पा यानद् ध्यायन आर्त' यान मा कुरु इत्यर्थः, न खलु हे पृनि ! मम महाणस सि ' महानसेपाकशालाया विपुलमशनं पान खाद्य स्वाद्य यथा पोट्टिला यावत परिभाजयन्ती = श्रमणादिभ्यः प्रविभाग कुर्वती ' विहराहि ' हिर=तिष्ठ । ततः खलु सा सुकु
,
?
२३१
किये - प्रकृति, स्थिति, अनुभाग और प्रदेश वध के भेद से बांधे है - उन्हीं पुराने अशुभ ज्ञानावरणीय आदि कर्मों के तुम अशुभ फल विशेष को इस समय भोग रही हो । पूर्व भवों में जो पाप किये हैं वेही यहा
"
ܕܕ
पुराण " शब्द से गृहीत हुए हैं। पाप शब्द यहां अशुभ ज्ञानावरणी आदि कर्मों का बोधक हे । ये अशुभ ज्ञानावरणीय आदि कर्म जीव अशुभ मन, वचन और काय की प्रवृत्ति से जन्य मृपावाद आदि क्रियाओ से, तथा प्राणिहिंसा, अदत्तादान आदि कुकृत्यों से गधता है | बांधते समय इनमें प्रकृति, स्थिति अनुभाग और प्रदेश वधरूप विभाग हो जाता है। अधिक स्थिति और अधिक अनुभोग व इनमें सक्लेश परिणामो से पडता है । इसलिये हे पुत्र । तुम अपहृतमनः सकल्प होकर यावत् आर्तध्यान मत करो। तुम तो मेरी भोजन शाला में आहार तैयार करा कर पोहिला की तरह श्रमण आदि
ચિંત કર્યાં હતા–પ્રકૃતિ, સ્થિતિ, અનુભાગ અને પ્રદેશ ખધના ભેદથી ખાધ્યા છે અત્યારે તુ તેજ પહેલાના અશુભ જ્ઞાનાવણીય વગેરે કર્મોના અશુભ ફળ વિશેષને ભગવી રહી છે. પૂર્વ ભવમા જે પાપ કરવામા આવ્યા હોય તેને अड्ड" પુરાણુ ” શબ્દથી ગ્રહણ કરવામા આવ્યા છે અહીં પાપ ગબ્દ અશુભ જ્ઞાનાવરણીય વગેરે કર્માને સ્પષ્ટ કરે છે આ બધા અશુભ જ્ઞાનાવરણીય વગેરે કર્મો જીવ અનુભ-મન, વચન, અને કાયની પ્રવૃત્તિથી જન્ય મૃષાવાદ વગેરે ક્રિયાએથી તેમજ પ્રાપ્તીઓની હિંસા, અદત્તાદાન વગેરે કુકર્મોથી બાધે છે બાધતી વખતે એએમા પ્રકૃતિ, સ્થિતિ, અનુભાગ અને પ્રદેશ ખવરૂપ વિભાગ થઈ જાય છે અધિક સ્થિતિ અને અધિક અનુભાગ બધ તેએમા સવેશ પરિ હ્યુામેથી પડે છે. એથી કે પુત્રિ ! તમે અપર્યંત મન સક પ થઈને યાવત્
