________________
भाताधर्मकथाहा समेचा' एकतः समेत्य 'णित्यरियन्व' निस्तरितव्यम् इतिहत्वाऽज्योन्यस्यैतम थे प्रतिशुण्यन्ति, अस्मामिः समिमिलित्वा सर्व कार्य सपादनीयमिति निश्रित्य परस्परमेतमथै प्रतिक्षातवन्त इत्यर्थः।। । तस्मिन् काले तस्मिन् समये इन्द्रकुम्मे उद्याने स्थविराः समवस्ताः समाग तवन्तः । परिपग्निर्गता स्थपिरान् उदितु पीवशोका नगरी निवासिनो लोका बहिनि मृताः, महाबलो राजाऽपि वन्दनार्थ निर्गत । महापलः खलु धर्म श्रुत्वा प्रतिबुद्धः सन् स्थपिरानेजमवादीद् युप्माकमन्तिके प्राजितुमिच्छामि यन्नवर पडपि च वालवयस्यकान् आपृच्छामि बलभद्र च कुमार राज्ये स्थापयामि, ततः कार्य करना हो तो हम सब लोग मिलकर ही यह कार्य करेगे इस प्रकार से आपस मे वे सय वचन बद्ध हो गये । (तेण कालेण तेण समएण) इतने मे उस काल और उस समय में (इदकुभउज्जाणे थेरा समोसदा ) उस इदकुभ उद्यान में स्थविरों का आगमन हुआ-(परिसा निग्गया महब्बलेण धम्म सोच्चा ज नवर उपियवालवयसए आपु च्छामि बलभद्द च कुमार रज्जे ठावेमि ) स्थविरों का आगमन सुनकर वीतशोका नगरी को परिपद मुनियों को बदना करने के लिये अपने २ घर से निकल कर उद्यान मे आई, महागल राजा भी गये। धर्म का उपदेश हुआ महावल राजा धर्म का उपदेश सुन कर प्रतिबोध को प्राप्त हो गया।
उसने उसी समय स्थविरों से कहा-भदत ! में आप लोगों के पास दीक्षा धारण करना चाहता हूँ-परन्तु मेरे जो यालसखा है मैं उन से
मा प्रभारी ते प्रतिज्ञा (क्यन ) म थया (रण कालेण वेण समएण) ते अणे माने ते समये इकु भे उजाणे थेरा समोसढा ) छन्द्रन Gधानम ! વિરે પધાર્યો
(परिसा निग्गया महब्बले ण धम्म सोच्चा जन वर छप्पिय वालवयसए आपूच्छामि बलभद्दच कुमार रज्जे ठावेमि)
વિરેન, આગમન સાભળીને પિત પિતાના સ્થાનેથી નીકળીને વાત શેકા નગરીના નાગરિકેની પરિષદ મુનિની વદન માટે ઉદ્યાનમાં આવી મહાબલ રાજા પણ ત્યા ગયા મુનિઓએ ધર્મને ઉપદેશ આપે ધર્મોપદેશ શ્રવણ કરીને રાજા મહાબલને પ્રતિબંધ થયો એટલે કે વૈરાગ્ય થયો
મહાબલે તે સમયે જ સ્થવિરોને વિનતિ કરી “હે ભદત! હુ તમારી પાસેથી દીક્ષિત થવા ચાહું છું પણ તે પહેલા આ વિષે મારા બાલસાખાઓને
