________________
भगवतीस्त्रे मनु पानामपि । नबरमरगाहनाविशेषः प्रथमेषु निषु गम केषु अवगाहना जघन्येन मानिने कागि नारनुःगतानि, उत्कण त्रीगि गव्यूतानि । मध्यमगम के जघन्येन नातिकाणि न धनुःगतानि उत्कर्षेणापि सातिरेकाणि नवधनुशतानि । पश्चिमेषु त्रिए गमक जयन्येन त्रीणि गव्यानि उत्कर्षे गाऽपि त्रीणि गव्यूनानि, शेपं तथैव निबगेपम् यावत् सवेच इति । यदि संख्येववर्षायुष्कस जिमनुष्येभ्य उत्पधन्ते संख्येयवर्षा युकाणां यथवासुरकुमारेपु उत्तधमानानां तथैव नवगमका भगिसध्याः । नार ज्योनिष्काम्यति संवेधं च जानोयात, शेपं तदेव निरक्शेपम् । सुदेवं गदन्न ! ददेव मदन्न ! इति ।।१०१॥
॥गिनितमे शाके त्रयोविंशतितमोद्देशकः समाप्त ॥२४-२३॥ टीका -- 'जोइपिया णं भने ! कोहि तो उबवनंति' ज्योतिष्कदेवाः चन्द्र ग्रह-नर-नारायाः खन्नु भदन्त ! कुतः कस्मात् स्थानविशेषादागत्योत्प. एने त्य: दिनदि दिनो उयवजनि' कि नैरयिम्य आगत्योत्पधन्ते अथवा
तेवीसमें उद्देशक का प्रारंभ चाईम २२ वें उद्देशे में यानव्यानरों में उत्पाद आदि का निरूपण कर अब मन्त्रकार प्रामप्राप्त २३ वें उद्देशक को प्रारंभ करते हैं। इसमें पे ज्योनिक देवों में उत्पाद आदि का कथन करते हैं-'जोइमिया णं मते ! ओहिंतो उववति ' इत्यादि सूत्र १। टीकार्थ गौतम ने प्रभु मेरोमा पूछा है-हे भदन्त ! 'जोइसियाणं भंते !
माहिती उववनि' ज्योनिक देव कहां से आकर के ज्योतिषकदेव रूप से उत्पन्न होते है ? अर्थात् चन्द्र, सूर्य, ग्रह, नक्षत्र और नागइन
र कानिटक देव होते हैं। नो घे ज्योनिक देव किस स्थिान विशेष से आकर उत्पन होते हैं ? 'किनेरह एहितो उक्वनंति' क्या वे नेर।
नेपाना उद्देशान। प्रारઇ.વીના ચા વાનવ્યતમાં ઉત્પાત વિગેરેનું નિરૂપણ કરીને સૂર ફરાળી આવેલ આ ૨૩ તેવીસમા ઉદેશાને પ્રારંભ કરે છે. આ બિા નશામા ને વનિ માં ઉત્પાત વિગેરેનું કામ કરે 1. पिया ८ ले ! एमोदिनो। याति' ४त्यादि
--જનમની નિષ્ક દેના સંબંધમાં પ્રભુને એવું . ...२, ११ मिना गंमत! कमोदितो अयति' यानि २३१ जाने १२५८३.भी.पन्न याय २१ मत 1
, ધન, ન, અને નારા૫ કિ સોય છે, તે આ તિક દે છે. 'ર વિ. ધી અર્થાત્ બનિમાંથી આવીને તેમાં ઉત્પન્ન થાય છે?
