________________
प्रमेयवन्द्रिका टीका श० १२ उ० ७ सू० २ जीवोत्पत्तिनिरूपगम् २७७ वद्वाक्यं प्रमाणयन्नाह- सेवं भंते ! सेवं भंते ! ति जाव विहरइ' हे भदन्त ! तदेवम्-भवदुक्तं सर्व सत्यमेव, हे भदन्त ! तदेवं भवदुक्तं सर्व सत्यमेवेति-यावत भगवान् गौतमः श्रमणं भगवन्तं महावीरं वन्दमानो नमस्यन् विहरति-तिष्ठति संयमेन तपसा आत्मानं भावयमानः ।। मू० २ ॥ इति श्री विश्वविख्यात जगद्वल्लभादिपदभूपित वालब्रह्मचारि 'जैनाचार्य' पूज्यश्री घासीलालचतिविरचितायां श्री "भगवती" सूत्रस्य प्रमेयचन्द्रिका.
ख्यायां व्याख्यायां द्वादशशतकस्य सप्तमोद्देशकः समाप्तः ॥मू०१२-७॥ कबार अथवा अनन्तबार दासादिरूप से उत्पन्न हो चुके हैं। अब अन्त में भगवान् के वचनों में सत्यता ख्यापन करने के लिये गौतम कहते हैं-'सेवं भंते ! सेवं भंते ! त्ति जाव विहरह' हे भदन्त | आपका कहा गया यह सब विषय सर्वथा सत्य ही है, हे भदन्त ! आपका कहा गया यह सब विषय सर्वथा सत्य ही है इस प्रकार कहकर भगवान् गौतमने श्रमग भगवान् को वन्दनाकी, उन्हें नमस्कार किया-बाद में वे संघम और तप से आत्मा को भावित करते हुए अपने स्थान पर विराजमान हो गये।सू०२॥ जैनाचार्य जैनधर्मदिवाकर पूज्यत्री घालीलालजी महाराज कृत " भगवतीसूत्र" की प्रमेयचन्द्रिका व्याख्याके बारहवें शतकका
। सातवां उद्देशक समाप्त ॥१२-७॥ સઘળા છે પણ પૂર્વે અનેક અથવા અનંત વાર આ જીવના દાસ આદિ રૂપે ઉત્પન્ન થઈ ચુક્યા છે.
वे सूत्रन पसार ४२वामा भाव छ-" सेवं भते । सेवं भते । ति जाव विहरइ" गौतम स्वामी महावीर प्रसुनi क्या प्रमाणभूत मान કહે છે કે “હે ભગવન ! આપે આ વિષયનું જે પ્રતિપાદન કર્યું, તે સત્ય જ છે. હે ભગવન્! આપનું આ કથન સર્વથા સત્ય છે,” આ પ્રમાણે કહીને મહાવીર પ્રભુને વંદણુ નમસ્કાર કરીને, સંયમ અને તપથી આત્માને યુક્ત કરતા થકા ભગવાન ગૌતમ પિતાને સ્થાને બેસી ગયા. સૂરા જૈનાચાર્ય જૈનધર્મદિવાકર પૂજ્યશ્રી ઘાસીલાલજી મહારાજ કૃત “ભગવતીસૂત્રની પ્રમેયચન્દ્રિકા વ્યાખ્યાના બારમાં શતકને
સાતમો ઉદ્દેશક સમાસ ૧૨-૭
