Page Text
________________
બ્ર. શ્રી સુરજબેન શંકરભાઈ પટેલ
અગાસ આશ્રમ મને તો સહજાનંદસ્વામી અહીં જ મળી ગયા માર્યો. છતાં બચી ગઈ. આ વાત ગામમાં મારા પિતાશ્રી પહેલા સ્વામીનારાયણ સંપ્રદાયની માન્યતા
ફેલાઈ, હો-હો થઈ ગઈ. પોલિસના વાળા હતા. તેઓ સહજાનંદ સ્વામીના દર્શન કરવા વડતાલ જવા
પગલાં લેવાયા અને કેસ ચાલ્યો. ચુકાદો રવાના થયા. પણ ભાઈના કહેવાથી અગાસ આશ્રમ થઈને
આવવાનો સમય થયો. છેલ્લી તારીખ
આવી ત્યારે પ્રભુશ્રીજીએ બાને બોલાવી કહ્યું ક અપકારાના પણ વડતાલ જવા પ્રેરાયા. અગાસ આશ્રમમાં પૂ.પ્રભુશ્રીજીના દર્શન થયા. દર્શન કરતાં તેમની કોણીને પૂ.પ્રભુશ્રીજીની પીંછી જરાક
ઉપકાર કરી તેને માફી આપવાની છે. તેથી બાએ કોર્ટમાં કહ્યું કે અડી ગઈ. સ્પર્શ થતાં જ તેમને કંઈ થયું. અને અંતરમાં સહજાનંદ
એને છોડી દો, મારા દીકરા જેવો છે, ઉછેરીને મોટો કર્યો છે. સ્વામી સાક્ષાત્ દેખાયા. બહુ આનંદ થયો. તેમને મનમાં થયું કે
તેને ૨૧ વર્ષની જન્મટીપ સજા અને દંડ થાય એમ હતું છતાં સહજાનંદસ્વામી મને અહીં જ મળી ગયા. હવે મારે ક્યાંય જવું
છોડાવી દીધો. જજ પણ ચકિત થઈ ગયા અને પૂછ્યું આમ કેમ નથી. મારા બાને તો પૂ.પ્રભુશ્રીજીની શ્રદ્ધા હતી જ. કારણ મારા
કરો છો? બા એ કહ્યું મારા ગુરુએ મને આમ કરવા કહ્યું છે. બાના પિતાશ્રી સંદેશરવાળા જીજીભાઈ હતા. તેમને તો પરમ- ૪ જજે પૂછ્યું તે કોણ છે? તમારા ગુરુ ક્યાં છે ?બાએ પૂ.પ્રભુશ્રીજીનું કૃપાળુદેવ પણ મળેલા હતા.
નામ તથા અગાસ આશ્રમનું સ્થાન બતાવ્યું. જેથી પ્રભાવિત થઈ
જજ પણ દર્શન કરવા આવ્યા હતા. મંત્ર ગણતા ગણતા જવું
ના પરણે તેને રંડાપો નથી મારા બાના બા એકવાર આશ્રમ થઈ અમારા ગામ :
મારા બાને ઘણીવાર રડતી જોઈ મને વિચાર આવતો કે દાવોલ મારા પિતાશ્રી બિમાર હોવાથી જોવા આવતા હતા. તે
પરણ્યા તો રંડાવું પડ્યું. ન પરણે તેને રંડાપો નથી. માટે મારે વખતે પૂ.પ્રભુશ્રીજીએ “સહજાત્મસ્વરૂપ પરમગુરુ મંત્ર ગણતા ગણતા જવાનું કહ્યું અને જણાવ્યું કે ત્યાં પહોંચશો ત્યારે તે બેભાન
પણ પરણવું નથી. કુંવારા જ રહેવું છે, એવો મનમાં નિશ્ચય કરી
લીધો. પછી પૂ.પ્રભુશ્રીજીને બ્રહ્મચર્ય વ્રત પાલન કરવા મારી હશે. તે જાગૃત થાય ત્યારે આ પ્રસાદ તેના મોં માં મૂકજો. તે
ઇચ્છા છે, માટે આપો એમ જણાવ્યું. ત્યારે પૂ.પ્રભુશ્રીજી કહે મૂકતાંજ મારા પિતાશ્રી જુસ્સામાં આવી બેઠા થઈ ગયા અને
બ્રહ્મચર્ય એટલે તું શું સમજી? મેં કહ્યું પુરુષને અડકવું નહીં. જોરથી મંત્ર થુન શરૂ કરી. તે મંત્ર બોલતાં બોલતા જ તેમનો દેહ ઢળી પડ્યો. તેમની ઉંમર ઘણી જ નાની હતી.
એમ હું જાણું છું. પછી પૂ.પ્રભુશ્રીજીએ આશ્રમમાં રહેવા રજા
આપવાથી બ્રહાચારી તરીકે રહી. તત્ત્વજ્ઞાન બચી ગયું
પ્રભુની પ્રતિમા પરમ અવલંબનરૂપ મારા બાને મોટું દુઃખ આવી પડ્યું. પૂ.પ્રભુશ્રીજીએ કહ્યું
આશ્રમમાં ચુનીભાઈના ઘર્મપત્ની કેસરબેન રહેતા હતા. હજુ તને ઘણું દુઃખ આવવાનું છે. એક દિવસ અચાનક અમારા
તેમણે પોતાના દાગીના પરમકૃપાળુદેવની પ્રતિમા થતી હતી ગામમાં આગ લાગી. બાવીસ મકાનો લાઈનસર હતા તે બધા
તેમાં આપી દઈ અલંકારનો તે દિવસથી ત્યાગ કર્યો હતો. બળીને ભસ્મ થઈ ગયા. મકાનમાં દાગીના રોકડ વગેરે બધું બળી ગયું. ૩-૪ દિવસે અગ્નિ ઠંડો પડ્યો. એક પેટીમાં ચોપડા
મુમુક્ષુને જમાડવા એ પણ ભક્તિ. અને તત્ત્વજ્ઞાન જે પ્રભુશ્રીજીએ આપેલ તે એક વાણિયાએ બચાવી
આશ્રમમાં ભક્તિ માટે કોઈ નવા મુમુક્ષુઓ આવ્યા હોય લીઘા હતા.
તો પૂ.પ્રભુશ્રીજી ભક્તિમાં કેસરબેન સામું જુએ તો તે સમજી જાય મારા ગુરુએ મને આમ કરવા કહ્યું છે
અને ઘેર જઈ જમવાનું તૈયાર કરી લે. સમાગમ પૂરો થયે ચુનીભાઈ
તેમને ઘેર લઈ જાય. ત્યાં જમવાનું તૈયાર જ હોય. તે વખતે આવી આફતો આવ્યા પછી પણ સગાંઓ અને પાડોશીની નજર અમારી જમીન
આશ્રમમાં જમવા માટે રસોડું નહોતું. જાગીર ઉપર પડી અને તેમને થયું કે આ ત્રણ
પ્રભુભક્તિથી શીધ્ર મુખપાઠ જણ નોંઘારા છે. તેમને મારી નાખીએ તો બધું પૂ.પ્રભુશ્રીજી કેસરબેનને મોક્ષમાળા ના પાઠ મોઢે કરવા
આપણને મળી જાય. મારા ભાઈને મારવા માટે : આપી આરામ કરે, તે ઊઠે કે પાઠ મોઢે કરી તેમને સંભળાવી શ્રા સુરજબેન મારો કર્યો. મારા બાને માથામાં સજડ માર : દેતા. એવો ક્ષયોપશમ પ્રભુ કૃપાએ તેમને પ્રગટ્યો હતો.
૨૦૭
| SR No. | 009162 |
| Book Title | Laghuraj Swami Sachitra Jeevan Darshan |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Paras Jain |
| Publisher | Shrimad Rajchandra Gyanmandir Bandhni |
| Publication Year | 2007 |
| Total Pages | 271 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati & Rajchandra |
| File Size | 178 MB |