________________
અત્તર-ભાવ પ્રભુ મિલને કા, હમ સે પૂછે કોઈ કૈસા ? જિસકે ભાવ વહી યહ જાને, દૂજા જગ-સુખ માનત જાયે. પહેંચ૦ “તીર્થ શિવો’ યહ કૈસી ઉલઝન ! પ્રભુ સામને પર ન દીખે; હરદમ બસો ખયાલોં અન્દર, બાર-બાર વહ યાદ હીં આયે. પહેંચો
૧૩૨૨ (રાગ : બસંત ભૈરવી) પિયો સેજ કા દર્શન પાયા, મનવા અપના ખૂબ છકાય; પીવ ડગરિયા દેખી ભાલી, જાત આનન્દ હૈ નહી સમાયા. ધ્રુવ સેજ પિયા કા અજબ આનન્દા, જિન પાયા જન સો હી જાના; મૈને લૂટા ખૂબ હૈ અનુભવ, મુખ સોં જાવંત નહીં બતાયા. મનવા શબ્દ હી મારગ સેજ પિયા કો, મિલત હૈ ગુરુ-કૃપા સો; જિન પાંઈ ગુરુ કી કિરપા યહ, િઉસને સુખ સેજ કા પાયા. મનવા તીર્થ શિવો” હે સદ્ગુરુદેવા, એક ભયી સાજન સે મિલકર; તૂ જો કૃપા કરત ન મોહે, આનન્દ અનુભવ કભી ન પાયા. મનવા
૧૩૨૩ (રાગ : નટ બિલાવલ) પીડા લાગી જા મન માહીં, જગે વિરહ હૈ ઉસી હૃદય મેં; જા હિરદય વિરહ પરકાશિત, તડપ મિલન ક ઉસી હૃદય મેં. ધ્રુવ જા હિરદય પીડા ન લાગી, વહ ક્યા જાને પ્રેમ અગન કો ? વહ તો ડૂબા વિષય માહીં, જગત સમાયા ઉસી હૃદય મેં, જગે૦ પ્રેમ કી પીડા દેન પ્રભુ કી, પીડ જગાએ દર્શ દિખાએ; પ્રેમ સે હિરદય ભર જાતા જબ, પ્રક્ટ પ્રભુ હો ઉસી હૃદય મેં. જગેo તીર્થ શિવો” પ્રભુ ભગવન્તા, જગત છુડાઓ પીર જગાઓ; પીડા મિલનકા સાધન તેરા , દિખ જાતે તુમ ઉસી હૃદય મેં. જગેo
૧૩૨૫ (રાગ : યમન) પ્રેમ કા દાતા, પ્રેમ કા રક્ષક, મેરા સગુરુ પ્યારા; દીનન ભક્તિ-ભાવ પ્રદાતા, મેરા સંગુરુ યારા. ધ્રુવ દૂર હટે ન ભક્તન મન સો, પલ ઇક, એક ઘડી ભી; અત્તર સન્મુખ બના હી રહતા, મેરા સગુરુ પ્યારા, દીનનક પ્રેમ કા સાગર સગુરુદેવા,બાંટત પ્રેમ અનોખા; જગત હટાના, પ્રેમ જગાતા, મેરા સદ્ગુરુ પ્યારા; દીનનો શરણ ગહે જો સંગુરુદેવા, ચરણ-શરણ વહ પાવે; કર ચેતને અન્તર પરકાશિત, મેરા સગુરુ પ્યારા. દીનનો ‘તીર્થ શિવો” પ્રભુ ગુરુદેવા, દાતા તુમ સા નાહીં; પ્રેમ કરાએ, રાગ મિટાએ , મેરા સગુરુ પ્યારા, દીનન
૧૩૨૪ (રાગ : આનંદ ભૈરવ) પ્રેમ કા ખેલ નિરાલા દેખા, પહેંચ ગયે પર જાન ન પાયે; સાજન તો સન્મુખ હી બૈઠા, ફ્રિ ભી હમ પહચાન ન પાકે. ધ્રુવ મન અપના સમજાય રહે હૈ, દિલ એપના બહલાય રહે હૈ; સાજન હમરી ઓર હીં આયે, પર હૈ અબ તક માન ન પામે. પહેંચવ સાજન તો મિલને કો તડપે, પર હમ ઇધર-ઉધર હી દેખું; ફ્રિ કહતે સાજન ન મિલતા, મન મેં હમ હૈ ઠાન યહ પાયે. પહુંચ૦
મહામાયા ના મોટા ફાંસા, તે તોડયા નવ તૂટે;
કહે પ્રીતમ હરિ દયા કરે તો, જગત જાળથી છુટે. ભજ રે મના
૧૩૨૬ (રાગ : છાયાનટ) પ્રેમ કા પાના, પ્રેમ કા કરના, કઠિન બહુત હૈ, કઠિન બહુત હૈ; સીસ દિએ બિન મિલત હૈ નાહીં, સીસ કા દેના, કઠિન બહુત હૈ. ધ્રુવ જગ કે સુખ-દુખ, આશા તૃષ્ણા, સબ હી અર્પણ પ્રભુ ચરણ મેં; જગ ભૈરાગ સરલ હૈ નાહીં, જગત હટાના કઠિન બહુત હૈ. પ્રેમ જબ લો હિરદય અગન જલે ન, પ્રેમ ઉભરતા અત્તર નાહીં; વિરહ બિન જલતી ન અગની, હૃદય જલાના કઠિન બહુત હૈ. પ્રેમ ‘તીર્થ શિવો” પ્રભુ ભગવત્તા, અગન-પ્રેમ , અત્તર જલ જાવે; કૃપા બિના ચહ હોત નહીં હૈ, કિરપા પાના કઠિન બહુત હૈ. પ્રેમ
કાળે કૂટયા જમડે લૂટયા, ચોરાસીમાં પડિયા; કહે પ્રીતમ અજ્ઞાની એવા, આપે તે આથડિયા.
૮૧)
ભજ રે મના