Page Text
________________
૧૩૧૮ (રાગ : ઐજવંતી)
જબ ભયા મન મગન અન્દર, ફિર વહ ગાએ કયા ભલા ?
પા લિયા અન્દર જો પાના, ફિર વહ પાએ ક્યા ભલા ? ધ્રુવ
ઠહરતા જો મન નહીં થા, ઇક જગહ ઇક ઠૌર પર; અબ નહીં ચંચલ કહી ભી, ફિર ઠહરાએ ક્યા ભલા ? જબ૦ સેજ અન્દર મેં બિછી જો, પાઈ અન્તર મેં હી મેં; સાથ સોઈ સેજ પી કે, ઔર સોઉં ક્યા ભલા ? જબ ‘તીર્થ એ શિવ ઓમ્' સદ્ગુરુ હૈ, કૃપા મુઝ પર હુઈ; પાઈ કિરપા જબ ગુરુ કી, ઔર પાઉં ક્યા ભલા ? જબ૦
.
૧૩૧૯ (રાગ : જૈજૈવંતી) કેરવા
ડાલ એક પર પછી બૈઠા, ડાલ ડાલ સે ન્યારા, દેખત રહા તમાશા જગ કા, કરત ન કછુ બિચારા. ધ્રુવ
ન ખાય વહ કેવલ દેખે, ભૂખ ન પ્યાસ સતાયે; લેત આનન્દ જગત માયા કા, રહકર જગ સે ન્યારા. ડાલ૦
તા કી છાયા જીવ બના જો, રહા જગત ઉલજાયે; ઉંચલત, કૂદત, ભાગત ફિરતા, રહત ન જગ સે ન્યારા. ડાલ૦ છાયા તો હૈં કેવલ છાયા, દેખે ઔર દિખાયે;
ભાન્તિ ભાન્તિ કે સ્વાંગ બનાયે, ડૂબત બીચ મઝારા. ડાલ ‘તીર્થ શિવોમ્’ યહ ભેદ પ્રભુ કા, કોઈ વિરલા જાને; જો જાને ભવ પાર વહ ઉતરે, છૂટત ઝગડા સારા. ડાલ વ્રજકી બાલા રૂપ રસાલા બહુત બિહાલા બનવાલા, જાગી તન જ્વાલા વિપત વિશાલા દીન દયાળા નંદલાલા; આયે નહિ આલા કૃષ્ણ કૃપાળા બંસીવાલા બનવારી, કાન્હડ સુખકારી કૃષ્ણ મોરારી, ગયે બિસારી ગિરિધારી.
ભજ રે મના
ખંડાયા તે ખોળ્યા ન જડયા, આટો થઈને ઉડયા; કહે પ્રીતમ સંસાર સિંધુમાં, બહુવાર તે બૂડયા.
૮૧૦
૧૩૨૦ (રાગ : આહિર ભૈરવ)
તુમરી કિરપા બિન હૈ પ્રભુજી, નામ ન સિમરા જાયે; જિસ પર કિરપા તેરી હોયે, વો હી યહ સુખ પાયે. ધ્રુવ
જો પ્રાપત હો ગુરુ અનુગ્રહ, તો મન પ્રેમ સમાવે; તો હી મન ચરણોં મેં લાગે, તો હી સિમરન હોય. તુમરી
ગુણ ગાય સે મન પરકાશિત, સહજ ભાવ ઉપજાયે; અન્તર તમ હૈ નાશે તબ હી, નામ હી સહજ સમાયે, તુમરી તેરી કિરપા હોવે તબ હી, યહ સબ કુછ હો પાયે; નહીં તો મનવા ભટક્ત ભટક્ત, માયા માંહી સમાયે. તુમરી૦
હી સારે જગ કા કરતા, મૌજ તેરી હી હોતી; જૈસા ચાહે પૈસા જગ મેં, ઇક દમ હી ઘટ જાયે, તુમરીત ‘તીર્થ શિવોમ્ ' વિનય પ્રભુ આગે, નામ દાન મોહે દીજો; તેરા નામ હીં સિમરન હોયે, નામ હી મન મેં ભાયે. તુમરી
૧૩૨૧ (રાગ : પટદીપ)
પ્રભુજી ! પ્રેમ કી વર્ષી કીની, અન્તર બાહર ભીગ ઉઠી મૈં, પરમાનન્દિત કીની. ધ્રુવ વરસત વર્ષા હર છિન હર પલ, ભીંગત રહું નિરન્તર; નયનન રાહી હિરદય માહીં, શીતલતા ભર દીની. પ્રભુજી
અસમય સમય હો કુછ ભી કૈસા ? તુમ તો દેખત નાહી; રહત ભિગોએ જલ શીતલ સો, યહ કિરપા ક્યા કીની ? પ્રભુજી૦
‘તીર્થ શિવોમ્’ લલા બનવારી, તુમરો પ્રેમનિયારો; ગુણ અવગુણ ન દેખત જન કો, કરિ કિરપા કરિ દીની. પ્રભુજી
બૂડયા તેને કોણ બચાવે, આપે અવળા ચાલે; કહે પ્રીતમ પોતાને હાથે, ફાંસી ગળામાં ઘાલે.
૮૧૧
ભજ રે મના
| SR No. | 009145 |
| Book Title | Bhaj Re Mana Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Shrimad Rajchandra Sadhna Kendra Rajnagar Kukma Kutchh |
| Publisher | Shrimad Rajchandra Ashram |
| Publication Year | 2011 |
| Total Pages | 363 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati & Rajchandra |
| File Size | 2 MB |