________________
ચંદ્રસખી
૧૨૭૯ (રાગ : ઝીંઝોટી)
મેં તો કૈસે ભરલાઉં ગગરીયાં, દેખો મોરી નંદલાલે, બિગારી ચુનરીયાં. ધ્રુવ મેં જલ યમુના ભરન જાતરી, પ્યારેને ગેલ પકરીઆ. મેં શીરકત શીરકત નેહેરે આવત લાલ, કેસર રંગજ ભરીઆં. મેં ગ્વાલબાલ સબ સંગ લીએરે, ખેલ મચાવત ભરીઆં. મેં ચંદ્રસખી ભજો બાલકૃષ્ણ છબી, ચરનકમલ ચિત્ત ધરીયાં. મેં૦
૧૨૮૦ (રાગ : તોડી)
હરિજીસે કૌન દુહાવત ગયાં ?
કારે આપ કામરી કારી, આવત ચોર કનૈયા. ધ્રુવ કનક દુહની સોહત હાથમેં, દુહન બૈઠે અધ તૈયા. હરિજીસે ખન દુહન ખન ધાર ચલાવત, ચિતવન મેં મુસ કૈયા. હરિજીસે દોહન છોડી ગહે મેરો અંચલ, યેહી શીખાયો તેરી મૈયા. હરિજીસે ચંદ્ર સખી ભજુ બાલકૃષ્ણ છબી, ચરણ કમલ બલિ જૈયા. હરિજીસે
ચંપા
૧૨૮૧ (રાગ : ગઝલ)
પડી મઝધાર મેં નૈયા, ઉવારોગે તો ક્યા હોગા ? તરણ તારણ જગતપતિ હો, ઉદ્ધારોગે તો ક્યા હોગા ? ધ્રુવ ફૈસા મૈં કર્મ કે ફન્દે, પડા ભવસિંધુ મેં જાકે, ઝકોલે દુઃખ કે નિશદિન, નિહારોગે તો ક્યા હોગા? પડી
ભજ રે મના
બઢે ચિત્ત મહ પ્યાર હી, ચઢે ચિત્ત મંહ ચાવ; દૂર હુવૈ દુરભાવ સબ, જર્ગે સ્નેહ સદ્ભાવ.
૮૮
ચતુરગતિ ભંવર હૈ જિસમેં, ભ્રમણ કી લહર હૈં તિસમેં; પડા વિધિવસ જુ મેં ઉસમેં, નિકાલોગે તો ક્યા હોગા ? પડી યહ ભવ સાગર અથાહી હૈ, મેરી હૈ નાંવ અતિ ઝંઝરી; સુનો યહ અર્જ તુમ સ્વામી, સુધારોગે તો ક્યા હોગા ? પડી યહાઁ કોઈ નહીં મેરા, મેરે રખપાલ હો તુમહી; બહીં જાતી મેરી કિશ્તી, જુ થાંબોગે તો ક્યા હોગા ? પડી શરણ ‘ચંપા’ ને લીની હૈ, ભંવર મેં આ ગઈ નૈયા; મેરી વિનતી અપાવન કી, વિચારોગે તો ક્યા હોગા ? પડી
૧૨૮૨ (રાગ : નારાયણી)
પ્રભુ ! તુમ આતમ ધ્યેય કરો,
સબ જગ જાલ તનો વિકલ્પ તજ, નિજસુખ સહજ વરો. ધ્રુવ
હમ તુમ એદેશ કે વાસી, ઇતનો ભેદ પરો; ભેદજ્ઞાન બલ તુમ નિજ સાધો, હમ વિવેક વિસરો. પ્રભુ તુમ નિજ રાચ લગે ચેતન મેં, દેહ સે નેહ ટરો; હમ સમ્બન્ધ કિયો તન ધન સે, ભવ વન વિપતિ ભરો. પ્રભુ તુમરો આતમ સિદ્ધ ભયો પ્રભુ, હમ તન બન્ધ ધરો; યાતેં ભઈ અધોગતિ હમરી, ભવદુખ અગનિ જરો. પ્રભુ દેખ તિહારી શાન્ત છવિ કો, હમ યહ જાન પરો;
હમ સેવક તુમ સ્વામી હમારે, હમહિં સચેત કરો. પ્રભુ દર્શનમોહ હરી હમરી મતિ, તુમ લખ સહજ ટરો; ‘ચંપા' સરન લઈ અબ તુમરી, ભવદુખ વેગ હરો. પ્રભુ
કાયા ચિત્ત પ્રપંચ સે, વિવિધ વેદના હોય; નિર્વિકાર નિરખત રહે, બુદ્ધ વંદના સોય.
૭૮૯
ભજ રે મના