________________
પ્રકમ-૬
शालिभद्र महाकाव्यम्
828282828282828282828282828282828288
સૂર્ય પ્રાપ્ત કરીને પૂર્વ દિશા વિકસ્વર થાય તેમ વિકસ્વર મુખ-કમળવાળી અસીમ આનંદથી ભરપૂર અંગવાળી તે મહિયારી મનમાં વિચારવા લાગી. || ૧૯૨ /
શું આ અમૃતના કૂવાસમો બંધુ છે ? કે શું આ સુંદર ભાઇ છે ? કે શું આ મારા દિશા જેવા મોટા મનોરથોના વિસ્તારને રહેવા માટે દિગ્ગજ સમો મારો દીકરો છે ? || ૧૯૩ ||
- શું હું રાજયને પામી ? શું હું સ્વર્ગમાં આવી ચડી ? અથવા શું હું ભરપૂર આનંદના ક્ષીર સમુદ્રમાં જળસુંદરી બની છું ? / ૧૯૪ ||
હું મારી જાતને જાણતી નથી. આ કોણ છે તે પણ હું જાણતી નથી. પણ એટલું હું જરૂર જાણું છું કે આ મુનિ મારા માટે સર્વોત્કૃષ્ટ આનંદનો તહેવાર છે. // ૧૯૫ //.
આ પ્રમાણે મહિયારીના નેત્રમાર્ગથી વિકલ્પોની હારમાળારૂપી નીક વાટે થઇને આવેલા આનંદના પાણીએ ખેતરની જમીન સમાં શરીરને ભરી દીધું. અર્થાત્ આનંદના આંસુથી આંખો છલકાઈ ઊઠી અને આનંદથી શરીર રોમાંચિત થઈ ઊડ્યું. ૧૯૬ ||
ત્યાર પછી તે મહિયારીને ઘડપણમાં પણ દૂધના ઝરા સમા સ્તનોમાં પ્રેમના સર્વસાર-સમું દૂધનું પૂર રેલાયું. || ૧૯૭ ||
જમીનમાં દેવની પ્રભાવિક પ્રતિમા રહેલી હોય ત્યારે ઉપર ગાયમાંથી સ્વયં દૂધ ઝરે છે, તેમ અજાણ્યા પુત્ર પર અજાણી તે વૃદ્ધમાતાનું દૂધ ઝરી રહ્યું. / ૧૯૮ /.
82828282828282828282828282828282888
/ ૪૮૬ ||
