________________
પ્રક્રમ-૬
महाकाव्यम्
8282828282828282828282828282828282
અને બીજું, મારું સર્વસ્વ, મારા જીવનનું પણ જીવન, મારો વ્હાલસોયો પુત્ર શ્રીશાલિભદ્ર આવેલો છે. જેમ સમુદ્ર-સફર કરીને વહાણવટીઓ આવે. || ૧૪૨ //.
પુત્ર વગરના આ મહેલને આજે આ બારમું વરસ થયું. એનું મોં પણ ભૂલાઇ ગયું. અને છતાં આ ધીઠી ભદ્રા જીવે છે. || ૧૪૩ ||
થેંકી દેવાયેલા પાનના ડૂચા જેવી શાલિભદ્રની સમૃદ્ધિમાં રંગ-રેખા સહિત પુત્રવધૂઓ કપૂરના ઘડા જેવી ફીકી લાગતી હતી. / ૧૪૪ //
પતિ અને પુત્ર વિના હાથણી જેવી નિરંકુશ, કૃપા વગરની અને લાજ વગરની આ ભદ્રા મોજપૂર્વક ઘોરી રહી છે !! || ૧૪૫ //
જે હું પ્રશસ્ત વ્યક્તિઓમાં ગણાતી હોવા છતાં ‘ભાદ્રડી’ નામના તુચ્છ ધાન જેવી વાયડી બની, તે હું પંડિતો દ્વારા શાલિભદ્રની માતા તરીકે શી રીતે સંભવિત બને ?
ગૌણાર્થ : જે હું ધાન્યમાં ગણવા યોગ્ય વાયુકર ‘ભાદ્રડી’ નામનું તુચ્છ ધાન હોઉં... તે હું વિચક્ષણ ચોખાની ભૂમિ તરીકે શી રીતે સંભવિત બનું ? || ૧૪૬ //
કમલિની ગરમી સહન કરે તેમ, શિરીષના ફૂલ જેવી કોમળ, ભરયૌવનમાં રહેલી મારી પુત્રી સુભદ્રા કષ્ટકારી સંયમના સંકટો સહી રહી છે. // ૧૪૭ //
82828282828282828282828282828282888
/ ૪૮૨ |
