________________
પગમાં પહેરાતી ચંપલ ભલે પૈસાથી મેળવી શકાતી હોય પણ તે ચંપલ જેને પહેરાવવાની છે, તે પગ પૈસાથી મળી શકે ખરા ?
ચશ્મા પૈસાથી મળ્યાં પણ ચશ્મા પહેરનારી આંખ શેનાથી મળી?
ભોજન, પથારી કે સુખનાં સાધનો કદાચ પૈસાથી મળ્યાં હોય તો ય ભૂખ, ઊંઘ અને શાંતિ તો પુણ્યથી જ મળે ને !
ડાઈનિંગ ટેબલ ઉપર ગુલાબજાંબુ, બરફી, પેંડા, મલાઈકોફતા ગોઠવાયા હોય પણ પેટમાં ભૂખ જ ન લાગી હોય તો તે સુંદર ભોજનની પણ શી કિંમત ?
સૂવા માટે ડનલોપની ગાદી તૈયાર હોય કે ગુલાબની પાંખડીઓની પથારી તૈયાર કરાવી હોય પણ આંખમાં ઊંઘ જ ન આવે તો તે સુંદર પથારીનો શો મતલબ?
ટીવી, વીડીયો, ફ્રીઝ, એરકન્ડીશનર, મારુતી વગેરે સુખની સામગ્રીઓનો ચારે બાજુ ખડકલો કરી દીધો હોય પણ તેની વચ્ચે ઘેરાયેલી વ્યકિતના જીવનમાં શાન્તિ જો શોધી ય ન જડતી હોય તો આ સામગ્રીઓનો શો અર્થ?
તેથી હવે નાસ્તિકે પણ સ્વીકારવી પડે તેવી વાત એ છે કે પુણ્ય વિના કાંઈ થતું નથી. પૈસા વિના ઘણું મળી શકે, પુરુષાર્થ વિના ઘણી સિદ્ધિઓ સાંપડી શકે પણ પુણ્ય વિના કશુંય ના મળે.
આપણા ગળામાં અન્નનળી અને શ્વાસનળી બંને આવેલી છે. ભૂલમાં પણ જો દાણો અન્નનળીને બદલે શ્વાસનળીમાં જઈને ફસાઈ જાય કે હૃદયમાં લોહીની ધમનીમાં જતો રહે તો સાંભળવા પ્રમાણે તે જીવ ૧૦-૧૫ મિનિટમાં તરફડિયાં ખાઈને મરી જાય,
બેફામપણે મોંમાં ડૂચા મારીને ખાનારા આજના ઘણા માનવો ૫૦૬૦-૭૦-૮૦ વર્ષ સુધી હજુ આરામથી જીવી રહ્યા હોય, તો તેમના તે જીવનકાળ દરમ્યાન એકાદવાર પણ અન્નનો દાણો આ રીતે શ્વાસનળીમાં નહિ જવાનું શું કારણ?
શું તેઓએ શ્વાસનળીના નાકે કોઈ પગારદાર પહેરેગીર ગોઠવ્યો છે કે જે શ્વાસનળીમાં જતા દાણાને રોકતો હોય ?
કે પછી તેમણે શું તે માટે અન્ય કોઈ સબળ પુરુષાર્થ આદર્યો છે?
ના, આવું તો કોઈએ ય ક્યાંય કર્યું હોય તેવું માની શકાય તેમ નથી, તો આપણે સૌએ એકમતે માનવું જ રહ્યું કે આની પાછળ પ્રચંડ પુણ્યોદય કારણ છે.
૩ ૧૪ ૧૫
