________________
૩૨૮ પાપ - પાપ.
સમસ્તદોષ-સમગ્રદોષ જે થકી એવું. ક્ષણાત્ - ક્ષણવારમાં. સંકથા - કથા. ક્ષય - ક્ષયને.
જગતાં - જગતુનાં. ઉપૈતિ - પામે છે.
દુરિતાનિ - પાપોને. શરીરમાજ - દેહધારીઓનું. | હન્તિ - હણે છે. આક્રાંત લોક-લોકમાં વ્યાપ્ત થયેલ. દૂરે - દૂર રહો. અલિનીલ - ભ્રમર જેવો કાળો. સહસ્ત્રકિરણઃ - સૂર્ય. અશેષ - સમસ્ત.
કુરુતે - કરે છે. આશુ - શીધ્ર.
પ્રભા એવી - પ્રભા જ. સૂર્યાસુ - સૂર્યનાં કિરણોવડે. પદ્માકરેષ- કમળના સમૂહવાળા ભિન્નભિવ-નાશ પામેલ હોય તેમ. - સરોવરને વિષે. શાર્વર-અંધારી રાત્રિથી ઉત્પન્ન થયેલ.
| જલજાનિ - કમળોને. અંધકાર - અંધારૂં.
વિકાશભાજિ - વિકસ્વર. મત્વા - માનીને.
અત્યભુત - અત્યંત આશ્ચર્ય. ઇતિ - એમ.
ભુવનભૂષણભૂત-ત્રણ ભુવનના મયા - મારા વડે.
આભૂષણ તુલ્ય. ઇદં - આ.
ભૂતૈઃ - સત્ય. આરભ્યતે - આરંભ કરાય છે.
ગુણે: - ગુણો વડે. તનુધિયા - મંદ બુદ્ધિવાળા.
ભુવિ - જગતમાં. પ્રભાવાત્ - પ્રભાવ પડે.
ભવન્ત - તમોને. ચેતો - ચિત્તને.
અભિષુવન્તઃ - સ્તુતિ કરનારા. હરિષ્યતિ - હરણ કરશે.
તુલ્યા - સરખા.
ભવંતિ - થાય છે. સતાં - સજ્જનોનાં.
ભવતઃ - તમારી. નલિનીદલેષ- કમલિનીના પત્રને વિષે.
તેન - તે વડે. મુક્તાફલઘુતિ -મોતિની કાન્તિને.
ભૂલ્યા - સંપત્તિ વડે. નનુ - નિશે.
આશ્રિત - સેવકને. ઉદબિંદુ - પાણીનું ટીપું.
ઇહ - આ લોકમાં. આસ્તાં - દૂર રહો.
આત્મસમ - પોતાની તુલ્ય. અસ્ત - નાશ પામ્યા છે.
| ન કરોતિ - ન કરે.
