________________
★ कृपणस्यर्द्धया परे सुखमनुभवन्ति । रामः स्वस्यै भगिन्यै शान्तायै बहु धनमयच्छत् । अमूभी रथ्याभी रथोनृपतेर्गतः । अमुष्यै साध्व्यै चन्दनाया आर्यायै नमो नमः । यत्र नार्यस्तु पूज्यन्ते रमन्ते तत्र देवताः । अनया रीत्याऽहमिषुभिः शत्रुमजयम् । अयोध्या नगरी सरय्वास्तीरे भवति । "यूयं वयं " वयं यूयं", इत्यासीन्मतिरावयोः । किं जातमधुना येन, "यूयं यूयं " "वयं वयम्" ॥ वृथा वृष्टिः समुद्रेषु, वृथा तृप्तस्य भोजनम् ।
वृथा दानं समर्थस्य, वृथा दीपो दिवाऽपि च ॥
विद्या विवादाय धनं मदाय, शक्तिः परेषां परिपीडनाय । खलस्य साधोर्विपरीतमेतज्, ज्ञानाय दानाय च रक्षणाय ॥
ગુજરાતી વાક્યો
કવિઓનાં કાવ્યો તેમની કીર્તિ માટે થાય છે.
મુનિ જ્ઞાન અને ક્રિયાવડે મુક્તિ મેળવે છે. મુનિઓ રાત્રિમાં શ્રી મહાવીરનું ધ્યાન ધરે છે. ધર્મ માણસને દુર્ગતિથી બચાવે છે. સરલા ઋષભદેવને વંદન કરે છે. આ નદીનું પાણી બહુ મીઠું છે. વહુઓ સાસૂઓને વિનયથી નમે છે. સૂતેલી દમયંતીને છોડીને નળરાજા બીજે ચાલ્યો ગયો.
★ कृपणस्य + ऋद्ध्या = कृपणस्यर्द्धया पा. १५.
नि. २ थी अ + ऋ जन्ने भजीने अर्र्थयो छे.
૧૧૪
