________________
क्षीरार्णव अ.-१०४ क्रमांक अ.-६ सपाद दशहस्तं च प्रासादे दशपंचके । विंश हस्तोदय मान सार्द्धा द्वादशहस्तकम् ॥६॥ पंच विंशोदये प्राज्ञ पादोन दशपंचके । त्रिंश हस्ते महा प्राज्ञ उदयं च सप्तदशस्तथा ॥७॥ सपादंमेक विंशत्यां पंचत्रिंश मुनिवरम् । व्योमवेद यदां हस्त सार्द्धस्यादेकविंशतिः ॥८॥ चतुर्विंशति पादोन पंचचत्वार हस्तके ।
शतार्होदयं मानं तु हस्ताः स्युः पंचविंशति ॥९॥ પંદર હાથના પ્રાસાદની સવા દશ હાથની ઊભણી રાખવી વીશ હાથના ને સાડા બાર હાથની પચ્ચીસ હાથનાને પિણા પંદર હાથની, ત્રીશ હાથના પ્રાસાદની સત્તર હાથની ઊભણી રાખવી. પાંત્રીશ હાથના પ્રાસાદને હે મુનિ શ્વર ! સવા એકવીશ હાથની ઉભણી રાખવી. ચાલીશ હાથનાને સાડી એકવીશ હાથની, પિસ્તાળીશ હાથનાને પિણી ચોવીશ અને પચાસ હાથગજના પ્રાસાદની ५२-यास डायनी उभी रावी. १-७-८-८.
पन्द्रह हाथके प्रासाद को सवा दस हाथका उदय रखना। बीस हाथ के प्रासादको साढे बारह हाथका, पचीस हाथ के प्रासादको पौने पंद्रह हाथका, तीस हाथके प्रासादको सत्रह हाथका उदय रखना । पैतीस हाथके प्रासादको हे मुनिश्वर सवा एकवीस हाथका उदय रखना। चालीस हाथ के प्रासाद को साढे इक्कीस हाथका उदय, पैंतालीश हाथ के प्रासादको पौने चोवीस हाथका उदय और पचास हाथ-गजके प्रासादका पच्चीस हाथका उदय रखना । ६-७-८-९.
अस्योदये च कर्तव्या प्रथमे कूटछायके ।
यावत्समोदयं प्राज्ञ तावत्मंडोवरं स्मृतम् ॥१०॥ એ રીતે પ્રાસાદની ઉભણી પીઠ ઉપરથી છાના મથાળા સુધી ઉભણી ચતુર શિલ્પીએ રાખે છે. તે ઉભણી–ઉદયમાં મંડેવરના થર કરવા અર્થાત્ તે ઉભર્ણને મડેવર કહે છે. ૧૦.
इस तरह प्रासाद का उदय पीठ परसे छजे की टोच तकका उदय चतुर शिल्पियों रखते हैं। उस उदयमें मंडोवरके स्तर करना अर्थात् उस उदय को मंडोवर कहते हैं । १०.
