________________
२०२
राजलिङ्गाधिकार अ. १३ शानप्रकाश दीपाण व પીઠિકા (જળાધારી) નું માન
यन्मानं लिङ्गस्योत्सेधं तन्माने पीठविस्तरः । पीठकस्य त्रिभागेन कर्त्तव्यो योनिनिर्गमः ॥ ६२ ॥ तदर्धेन मुखं तस्य विस्तारे च त्रिभागिकम् । त्रिभागे तस्य पादे वा कर्तव्या मेखला ततः ॥ ६३ ॥ मेखलायास्त्रिभागेन खातं विज्ञायते तथा ।
विष्णुभागोच्छूयं यावत् पीठिका चोच्छूये स्मृता॥ ६४ ॥ લિંગ જેટલું ઉંચું હોય તે માનની પીઠ (જળાધારી) પહોળી કરવી. જળધારીના (પહેળાઈના) ત્રીજા ભાગે નિ (પાણીની પરનાળ) નીકળતી કરવી. તે
प्रयोदशांगुलाई तु मुखमेक प्रकीर्तितम् । शरानन चतुर्वक्त्रं त्रिवक्त्रं चैकवक्त्रकम् ॥ २॥ चतुर्दिक्षु चतुवक्त्र' त्रिवक्त्रंपृष्ठहीनकम । कुवें कवक्त्रमूचे तु मुखमानेन 'बुद्धिमन् मुकुटेनोय वक्त्रं तु त्रयोदशार्धा गुलकम् । ग्रीवामूलात् स्तनान्तं स्या - दर्धाधिकं त्रयोदश ॥ ४ ॥ स्तनस्त्रावधिर्यावत करायेदु द्विभुजान्वितम् । प्रतिमालक्षणोक्तेन मागे जैव समाचरेत् ॥ ५ ॥ शेष लिङ्गबदाकार कारयेल्लक्षणान्वितम् ।
वक्त्रलिङ्गप्रमाणं तु प्रोकं तत् किरणागमे ॥ ६ ॥ સવ' કામનાને આપનાર એવા સુખલિંગ વિષે કહું છું. લિંગના પુજા ભાગમાં બાર ભગ કમથી કરવા, તેમાં દા ભાગનું આખું મુખ કરવું. લિંગનાં પાંચ ચાર ત્રણ અને એક મુખ
અને ચાર દિશામાં ચાર મુખ કરવા. ત્રણ મુખવાળા લિંગનું મુખ પાછળ ન કરવું. અને પાંચ મુખ કરવાનાં હોય ત્યારે ઉ૫૨ એક મુખ અને ચાર દિશામાં ચાર મુખ બુદ્ધિમાન શિપિએ પ્રમાણથી કરવા
મુકટના સાથે સાડાતેર ભાગનું કરવું. ગળાના મૂળથી સ્તન સુધી તેર ભામથી અધિક રાખવું, સ્તન સૂવ –
બાકી ઉપરના ભાગની લિંબ જેવી આકૃતિ અને લક્ષણવાળું કરવું એ રીતે મુખ લિંગનું પ્રમાણ કર્યું છે.
