Page Text
________________
અસ્તિત્વ ગુણ અને દ્રવ્યો એની એક સત્તા છે : છે. એવા ભેદને અદભાવથી ઓળખાવવામાં આવે કે ભિન્ન ભિન્ન સત્તાઓ છે તેની અહીં ટીકામાં ચર્ચા : છે. અતિ નાસ્તિ બે પદાર્થ વચ્ચે હોય છે. જ્યારે કરવામાં આવી છે.
• અતદભાવ એક જ પદાર્થમાં લાગુ પડે છે. યુતસિદ્ધપણું
બે પદાર્થો જુદા છે ત્યાં બન્નેના ક્ષેત્રો પણ ગાથામાં આ શબ્દનો પ્રયોગ કરવામાં આવ્યો : જુદા છે. આકાશના એક ક્ષેત્રમાં લોકના પુરા છે. તેનો ભાવ સમજીએ. જોડાઈને સિદ્ધ થયેલું : ભાગમાં રહેલા ધર્માસ્તિકાય અને અધર્માસ્તિકાય અર્થાત સંયોગથી સિદ્ધ થયેલું. દ્રવ્ય અને અસ્તિત્વ : એવા બે દ્રવ્યો અલગ છે. એ બન્ને કાયમને માટે એ બન્ને વચ્ચે યુતસિદ્ધપણું છે કે નહીં એવો પ્રશ્ન : આકાશના એક જ ક્ષેત્રમાં અવગાહન પામીને રહેલા કરવામાં આવ્યો છે. ખરેખ૨ દ્રવ્ય અને અસ્તિત્વનું : છે તોપણ બન્ને પદાર્થ અલગ હોવાથી બન્નેના ક્ષેત્ર એકપણું હોવાથી ત્યાં યુતસિદ્ધપણું નથી એમ * અલગ જ છે. અતદભાવને માટે અન્યત્વ અને અસ્તિ દર્શાવવું છે. આ અંગે દૃષ્ટાંત આપીને તેની : નાસ્તિ માટે પૃથકત્વ એવા શબ્દો પણ વાપરવામાં વિસ્તારથી ચર્ચા કરવામાં આવી છે. યુતસિદ્ધપણાના : આવે છે. જ્યાં અન્યત્વ છે ત્યાં એક જ ક્ષેત્ર છે અને દૃષ્ટાંતમાં લાકડીવાળો પુરુષ લીધો છે. ત્યાં લાકડી : જ્યાં પૃથકત્વ છે ત્યાં ભિન્ન પ્રદેશપણું છે. આ સિદ્ધાંત અને પુરુષ બન્ને જુદા છે. લાકડી હાથમાં લેવાથી : બરોબર લક્ષમાં રાખવા જેવો છે. પદાર્થ અને તેનું પુરુષને લાકડીવાળો કહેવામાં આવ્યો છે. પુરુષની : અસ્તિત્વ એની એક જ સત્તા છે એવું દર્શાવવામાં આ લાકડી એમ ભેદનું કથન થઈ શકે. વળી અન્ય • આવે છે. દૃષ્ટાંત લઈએ તો પુરુષનો આ હાથ એમ પણ ભેદનું :
આ દ્રવ્ય અને આ એનું અસ્તિત્વ એવો ભેદ કથન કરી શકાય. હવે બન્નેને સરખાવો પુરુષની :
: જ્યારે જોવા માગીએ ત્યારે જ જોવા મળે છે. પ્રમાણ લાકડી અને પુરુષનો હાથ એ બન્નેમાં કોઈ તફાવત
: જ્ઞાન તો બધું જેમ છે તેમ એકી સાથે જાણી લે છે. ખ્યાલમાં આવે છે? કથનનો પ્રકાર, કથનના શબ્દો
જ્યારે નયજ્ઞાન વડે જોવા માગીએ ત્યારે અભેદ એક સરખા હોવા છતાં બન્નેમાં મોટો તફાવત છે.
• જોવા માગીએ તો તે જણાય અને ભેદ જાણવા પુરુષ અને લાકડી જેવા જુદા છે એવું પુરુષ અને
માગીએ તો તે જણાય. ભેદ જાણવા માગીએ ત્યારે તેના હાથ વચ્ચે નથી.
: ભેદ ઉન્મગ્ન થાય છે અને જ્યારે અભેદ જાણવા પુરુષ અને લાકડી એ બે જુદા પદાર્થો છે. ; માગીએ ત્યારે ભેદ નિમગ્ન થાય છે. આ પ્રમાણેનો બે સ્વતંત્ર પદાર્થો છે. તે બે વચ્ચે અસ્તિ નાસ્તિ છે. : નવિભાગ છે. જે સંયોગી સંબંધ જોવા મળે છે. તે તેમની વચ્ચેની : અસ્તિ-નાસ્તિ ટકાવીને જોવા મળે છે. પુરુષ અને અહીં એક પ્રશ્ન એ થાય કે પહેલા પદાર્થના તેનો હાથ ત્યાં એક જ પદાર્થ છે. હાથ શરીરનું જ : સ્વભાવની વાત કરીને પછી અસ્તિત્વની વાત શા એક અંગ છે. હાથ અને શરીર વચ્ચે અંશ અને અંશી : માટે કરી? જવાબ સહજ છે. આપણે ઈન્દ્રિય જ્ઞાનમાં એવો સંબંધ છે. ત્યાં બે સ્વતંત્ર પદાર્થો નથી. અંશ : રૂપી પદાર્થોને જાણી શકીએ છીએ તેથી પ્રથમ અને અંશીનું જાદાપણું છે તેને કથંચિત્ ભિન્નપણું : પદાર્થની હા આવે છે. અસ્તિત્વ એને ઈન્દ્રિયજ્ઞાનનો કહેવામાં આવે છે. જ્યાં કથંચિત ભિન્નપણું છે ત્યાં ' વિષય નથી. તર્કનો વિષય છે. અસ્તિપણું હોય તો અવિનાભાવપણું છે. એમ દ્રવ્ય અને અસ્તિત્વ વચ્ચે ; જ આગળ વિશેષ વર્ણન શકય બને છે તેથી મનના ગુણી અને ગુણ અંશી અને અંશ એવો ભેદ રહેલો : સંગે અસ્તિત્વનો નિર્ણય કરવામાં આવે છે. ૩૨
શેયતત્ત્વ – પ્રજ્ઞાપના
| SR No. | 008329 |
| Book Title | Pravachansara Piyush Part 2 |
| Original Sutra Author | Kundkundacharya, Amrutchandracharya |
| Author | Himmatlal Jethalal Shah |
| Publisher | Grand Rapid America Mumukshu Mandal America |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 268 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Discourse, Philosophy, & Religion |
| File Size | 1 MB |