Page Text
________________
- ગાથા - ૧૬૬
: અંશ (બે અવિભાગ પ્રતિષ્ઠદ) અધિક ચીકાશ ચતુરંશ કોનિધાણુ સહય-અંશમય નિવ્વાણુનો;
અથવા લખાશ હોવી જરૂરી છે. તેમ હોય તો જ પંચાશી અણુ સહ બંધ થાય ત્રયાંશમય રૂક્ષાણુનો. ૧૬૬. .
* સ્કંધની રચના શક્ય છે. બે પરમાણુના ચીકાશ કે
" : લુખાશમાં બે અંશ કરતા ઓછો કે વધારે ફેર હોય સ્નિગ્ધપણે બે અંશવાળો પરમાણુ ચાર : તો સ્કંધ ન બને. માત્ર બે અંશનો જ ફેર હોય તો અંશવાળા સ્નિગ્ધ (અથવા રૂક્ષ) પરમાણુ સાથે કે બન્ને જોડાઈને સ્કંધની રચના થાય છે. અહીં એકી બંધ અનુભવે છે; અથવા રૂક્ષપણે ત્રણ ; સંખ્યાનો એકી સાથે અને બેકી સંખ્યાનો બેકી અંશવાળો પરમાણુ પાંચ અંશવાળા સાથે જોડાયો : સંખ્યા સાથે જ મેળ ખાય એવું સમજી શકાય તેમ થકો બંધાય છે.
• છે. તદ્ઉપરાંત બન્નેમાં ચીકાશ હોય અથવા લખાશ આ બે અલગ ગાથાઓમાં સ્વતંત્ર પરમાણુઓ ' હોય એવું બને. શરત માત્ર એટલી જ છે કે બે સ્કંધરૂપે ક્યારે પરિણમે છે અને સ્કંધ થતાં તેમાં : પરમાણુમાં ચીકાશ કે લુખાશના અંશો વચ્ચે બે કેવા ફેરફાર થાય છે એ દર્શાવવામાં આવ્યું છે. આ : અંશનો તફાવત જરૂરી છે. બધા પરિણામો માત્ર કેવળીગમ્ય છે. તેથી સર્વજ્ઞના : જ્ઞાનમાં જે પ્રકારે વસ્તુ સ્થિતિ આવી છે તેનું અહીં :
સ્કંધની રચના થાય ત્યારે કેવા ફેરફાર થાય વર્ણન છે. અહીં કોઈ ન્યાય અથવા યુક્તિ આપવામાં આવે આવ્યા નથી.
જે પરમાણુના અંશો અધિક હોય છે. તેને પરમાણુના સ્પર્શ ગુણની ચીકાશ તથા લખાશ - પરિણામિક કહેવામાં આવે છે. પરિણામિક એટલે એવી પર્યાયો જ સ્કંધની રચનાનું કારણ બને છે. પરિણામવનાર. જે પરમાણુના અંશ ઓછો છે તેને માત્ર ચીકાશ જ બંધનું કારણ થાય છે એમ નહીં. : પરણમ્ય કહેવામાં આવે છે. પરિણમ્ય એટલે લખાશ પણ બંધનું કારણ થાય છે. ગા. ૧૬૪માં : પરિણમનાર. અહીં આ પ્રકારે કહેવાનો એક આશય આપણે પરમાણુના સ્વતંત્ર પરિણામનો અભ્યાસ : છે. સ્કંધ થાય ત્યારે જેના અંશો ઓછા છે તેમાં કર્યો. અનાદિથી અનંતકાળ સુધીના બધા ફેરફાર થાય છે. પરિણામિકના જેવા પરિણામ છે પરિણામોને પહોંચી વળવાની તેનામાં ક્ષમતા છે. ' એવા જ પરિણામ પરિણમ્યના થઈ જાય છે. ઓછી-વધારે ચીકાશ એવો વિચાર કરતાં તેના : પરિણમ્યના બે અંશ અવિભાગ પ્રતિચ્છેદ વધી જાય અનંત તરતમ ભેદો પડે છે. દરેક પરમાણનું આવું ; છે. પરિણામિકમાં ચીકાશ હોય તો પરિણમ્ય પણ સ્વતંત્ર પરિણમન સ્વીકારીને હવે ત્યાં સ્કંધની રચના : ચીકાશરૂપ થાય છે. દષ્ટાંતઃ ૨ અંશ ચીકાશ અને કેવી રીતે થાય છે તે જોઈએ.
: ૪ અંશ લુખાશનો સ્કંધ થાય તો બન્નેના ૪ અંશ
લુખાશ થઈ જાય છે. આવી વ્યવસ્થા અનાદિકાળથી એક પરમાણુમાં એક અંશ અર્થાત્ એક :
* . ચાલુ છે. આ વ્યવસ્થાને લક્ષમાં લેવાથી પુગલનું અવિભાગ પ્રતિષ્ઠદ કરતા અધિક અંશ ચીકાશ
રિા સ્વતંત્ર પરિણમન આપણા ખ્યાલમાં આવે છે. તેમ અથવા લુખાશ હોવી જોઈએ તો જ ત્યાં સ્કંધની :
: થતાં જીવની પરમાં કર્તુત્વ બુદ્ધિનો નાશ થાય છે રચના શક્ય છે. માત્ર એક જ અવિભાગ પ્રતિચ્છેદ :
: એ જરૂરી છે. વિશ્વમાં આટલા સ્કંધો જોવા મળે છે. હોય તો તે સ્કંધમાં જોડાવાને યોગ્ય નથી.
: વર્ગ-વર્ગણા એ બધી રચનાઓ સ્વયં થાય છે. તેનું અન્ય પરમાણુમાં હવે આ પરમાણુ કરતા બે : બધાને આશ્ચર્ય લાગે. પરંતુ વાસ્તવિકતા છે. પ્રવચનસાર - પીયૂષા
૧૮૯
| SR No. | 008329 |
| Book Title | Pravachansara Piyush Part 2 |
| Original Sutra Author | Kundkundacharya, Amrutchandracharya |
| Author | Himmatlal Jethalal Shah |
| Publisher | Grand Rapid America Mumukshu Mandal America |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 268 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Discourse, Philosophy, & Religion |
| File Size | 1 MB |