Page Text
________________
આમાં સદા પ્રીતિવંત બન, આમાં સદા સંતુષ્ટ ને : તત્ત્વ સુધી પહોંચીને તેમાં પોતાના શુદ્ધાત્માને લક્ષમાં આનાથી બન તું તૃપ્ત, ઉત્તમ થશે તુજને સુખ અહો ! | રાખીને તે પ્રમાણે નમસ્કારનો ભાવ દર્શાવ્યો છે.
સમયસાર ગા. ૨૦૬ . જે ગણધર દ્વારા પણ વંદનિક છે. તે સર્વ માટે જ્ઞાની ગુરુના ઉપદેશ અને આદેશ અનુસાર : પૂજનિક છે. આ રીતે પરમાત્માને દેવ કહ્યા છે. કાર્ય કરતાં તે ખરેખર તેનાથી તૃપ્ત થાય છે. ધરાય
- ગાથા - ૬૯ જાય છે. તેને આનંદના ઓડકાર આવે છે. આવો : ભાવ આત્મતૃપ્તિ શબ્દ દ્વારા સમજાવવા માગે છે. ગુરુ-દેવ-વતિ પૂજા વિષે, વળી દાન ને સુશીલો વિષે,
આત્મતૃપ્તિની સાથે પરિનિવૃત્તિ સંકળાયેલી : જીવ રક્ત ઉપવાસાદિકે, શુભ-ઉપયોગસ્વરૂપ છે. ૬૯. છે. પરમાત્માનો ઉપયોગ જેમ સંપૂર્ણપણે પોતાના : દેવ, ગુરુને યતિની પૂજામાં, દાનમાં, સુશીલોમાં સ્વભાવમાં લીન છે તે જ પ્રકારે તે ઉપયોગ સર્વથા : તથા ઉપવાસાદિકમાં રક્ત આત્મા શુભ બાહ્ય વિષયોથી નિવૃત્ત છે. હવે અસ્થિરતાના : ઉપયોગાત્મક છે. ભાવરૂપનું પણ પરદ્રવ્ય સાથે જોડાણ નથી. અજ્ઞાની :
આ ગાથાથી આચાર્યદેવ શુભભાવ અધિકાર જે રીતે હિતબુદ્ધિપૂર્વક બાહ્યમાંથી સુખ મેળવવા માટે :
શરૂ કરે છે. સૌ પ્રથમ તો શુભભાવો છે તેમ તેની શૈયાર્થ પરિણમન કરતો હતો. તેની હવે સંપૂર્ણ :
સ્થાપના કરે છે. તે ભાવના ફળમાં પુણ્ય પ્રકૃતિનો નિવૃત્તિ છે. પરમાત્મા માટે આખું વિશ્વ પરણેય માત્ર :
: બંધ અને તે કર્મોદય અનુસાર અનુકૂળ સંયોગોની રહી ગયું પોતે જ્ઞાતા હોવાથી જ્ઞાનનો સ્વ-પર :
: પ્રાપ્તિ અને સુખનો અનુભવ આ બધુ જેમ છે તેમ પ્રકાશક સ્વભાવ હોવાથી પરમાત્મા પરને જાણે છે :
: સ્થાપશે. ત્યારબાદ ઈન્દ્રિય સુખ પણ પરમાર્થે દુઃખ એટલો વ્યવહાર રહી ગયો. સુખ તો સંપૂર્ણપણે
જ છે માટે શુભ અને અશુભ ભાવોમાં તફાવત પોતાનામાંથી જ મેળવે છે.
• પાડવા જેવો નથી એમ નક્કી કરાવશે. આ ગાથામાં દેવ
: શુભ ભાવો છે. એટલું દર્શાવવા માગે છે. પરમાત્મા ત્રિલોક વડે પૂજ્ય છે. સો ઈન્દ્રો : જીવો અનાદિકાળથી શુભાશુભ ભાવો કરતા વડે વંદનિક છે. અહીં આચાર્યદેવ એમ જણાવે છે કે આવ્યા છે. શુભ અને અશુભ ભાવો પલટાયા કરે કે તે ગણધરદેવ વડે પૂજ્ય છે પરંતુ તે દર્શાવવાની : છે. બન્નેના ફળ પ્રતિપક્ષી હોવાથી આવા પલટા થયા રીત અલગ છે. ગણધરદેવાદિ બુધ પુરુષોના મનમાં : કરે છે. શુભ ભાવના ફળમાં મળેલી અનુકૂળ શુદ્ધાત્મ સ્વરૂપની દિવ્યતાના સ્તુતિગાન કોતરાઈ • સામગ્રીને ભોગવતા જીવને સુખનો અનુભવ થાય ગયા છે. પરમાત્મા મહિમાવંત છે. મહિમાને કારણે ' છે. આ ભોગવટાનો ભાવ ખરેખર અશુભ ભાવ તે સ્તુતિને યોગ્ય છે. અહીં મહિમાના સ્થાને દિવ્યતા : છે. તે ભાવના ફળમાં જીવને ભવિષ્યમાં પ્રતિકૂળ શબ્દ વાપરવામાં આવ્યો છે. પરમાત્માની દિવ્યતા : સંયોગો પ્રાપ્ત થાય છે જે દુ:ખ દેનારા છે. તેવા અને તેની સ્તુતિ બન્ને ગણધર દેવના મનમાં નિશ્ચિત : સમયે જીવ આર્તધ્યાન કરીને વિશેષ અશુભભાવ સ્થાન પામી ચૂક્યા છે. આ રીતે પરમાત્માને અદ્વૈત ' કરે અથવા સંજ્ઞી જીવ શુભ ભાવ તરફ વળે પણ નમસ્કાર કર્યા ત્યારબાદ જેવું પરમાત્માનું સ્વરૂપ : ખરો. તે વિચારે કે પૂર્વે કરેલા અશુભ ભાવોને કારણે છે. અર્થાત્ જેવા કાર્ય પરમાત્મા છે એવું જ કારણ આ પ્રતિકૂળતા છે જે ગમતી નથી માટે શુભ ભાવ તત્ત્વ અંતરમાં રહેલું છે. તેથી કાર્ય ઉપરથી કારણ : કરું. પ્રવચનસાર - પીયૂષ
૧૩૫
| SR No. | 008328 |
| Book Title | Pravachansara Piyush Part 1 |
| Original Sutra Author | Kundkundacharya, Amrutchandracharya |
| Author | Himmatlal Jethalal Shah |
| Publisher | Grand Rapid America Mumukshu Mandal America |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 172 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Discourse, Philosophy, & Religion |
| File Size | 1 MB |