________________
હર
સાંગોપાંગ પાર ઉતારી દીધી, કશો જ પ્રશ્ન ઊભો ન થયો દરેક ખેડૂતને ગામ બેઠા ચુકતે પૈસા તરત મળી ગયા. ખેડૂતોને પણ સંતોષ થયો.
આમ કારતક સુદ પૂનમ પહેલાં ૯૩૦૦૦ મણ ઘઉં (૧૮૫૦ ટન) સમયસર રેલવે સ્ટેશને પહોંચી ગયા અને ધંધૂકાથી હારીજ સ્ટેશન સુધી રેલવેની સ્પેશિયલ માલ ગાડીમાં આ તમામ જથ્થો રવાના થઈ ગયો. બનાસકાંઠાના ગામડાંઓમાં ખેડૂતોને તગાવી રૂપે ઘઉંનું બિયારણ સમયસર પહોંચતું થયું. દાદાના માર્ગદર્શન નીચે બનાસકાંઠાના ગામે ગામ બિયારણનાં પત્રકો બન્યાં, લોન મંજૂર થઈ અને તમામે એક લાખ એકર જમીનમાં ઘઉંની વાવણી સમયસર કરવામાં આવી.
દાદા આ દાખલો ઘણી વખત આપીને છેલ્લે ઉમેરતા, ‘ભાલ-નળકાંઠાએ એક લાખ આપ્યા તો સામે બનાસકાંઠો દશ લાખ આપી શક્યો.' આમ કહીને દાદા ભાલ નળકાંઠાના ખેડૂતોની કદર કરીને ગૌરવ વધારતા.
આમ સંતો ઉપરનું શ્રદ્ધાબળ, સંસ્થાનું સંગઠન બળ, સમાજસેવકોનું સુયોગ્ય સંચાલન અને શક્તિનું સંકલન થઈને એક ચમત્કાર કહી શકાય એમ ભગીરથ કાર્ય સરળતાથી સાંગોપાંગ પાર પડ્યું.
૨૦ ‘નાણાં લઈએ પણ...”
“ધનિકો ફંડ આપે તે પોતાનું કર્તવ્ય સમજીને આપે. ધન જરૂર કરતાં વધુ છે તો ફંડ આપવું એ મારું કર્તવ્ય છે. માટે ફંડ આપું છું. ધન વધુ પડતું એકઠું થાય છે તેમાં પ્રત્યક્ષ-પરોક્ષ અન્યાય, શોષણ અનીતિ કે અપ્રમાણિકતાનું પાપ હોય - એમ સમજી પાપના પ્રાયશ્ચિત રૂપ એ દાન કરે. એમાં દાન લેનાર સંસ્થા પર એથી કંઈ અહેસાન નથી ચઢતો કે તે ઉપકાર નથી કરતા. ખરેખર તો તેનું ધન સુયોગ્ય રીતે વપરાય છે તેથી સંસ્થાનો ઉપકાર તો ફંડ આપનારે માનવો જોઈએ. ફંડ સ્વમાન અને ગૌરવથી લેવું. આપણું તેજ સહેજ પણ ઝાંખું ન પડે, તેની નાના મોટા બધા કાળજી રાખે.
મુનિશ્રીને આ જ વાત જાહેરમાં મૂકવી જરૂરી લાગી હશે એટલે એમણે લખેલું એમના જ શબ્દોમાં જોઈ લઈએ.
“એક તો હું ભિક્ષુ રહ્યો, એટલે ભિક્ષાનો ધંધો પોતીકો ગણાય આમ
સંત સમાગમનાં સંભારણાં
