________________
૧૮
આપી કે ધર્મ તા જીવનના સર્વ વ્યવહારમાં જીવી
બતાવવામાં છે.
એક વાર તે પગપાળા ચાલ્યા જતા હતા, ભૂખ કકડીને લાગી હતી, તેવામાં કાઠાના ઝાડ પરથી ખરી પડેલ મેટુ કેહું મળ્યું. તે ખાઈ ને સતાષ પામ્યા. બીજી એક વાર એ જ રીતે માટી કેરી મળી. આ પ્રસંગથી તેમને વિશ્વાસ બેસવા લાગ્યા કે સાધકનું ભગવાન ધ્યાન તે રાખે જ છે. એથી સાધના શીખવે તેવા ગુરુ પામવાની તાલાવેલી સવિશેષ વધી.
રસિકભાઈ એ એક વાર નાનચંદભાઈ ને પત્ર લખ્યું કે સંતખાલ નામના એક જન મુનિના સત્સંગ કરવા જેવા છે. પત્ર વાંચી ૧૯૪૪માં સાણંદ્રમાં સ’તમાલજીના ચાતુર્માસ ચાલતા હતા ત્યાં નાનચંદભાઈ સંતબાલજી મહારાજનાં દર્શન કરવા ગયા અને પ્રાર્થનામાં ભળ્યા. પ્રાર્થનાના પદે પદે તેમનું અંતઃકરણ ગળતું જતું હતું. પ્રાર્થના શ્રવણુ સાથે ધ્રુસકે ધ્રુસકે રુદન શરૂ થયું. એ હતું પ્રથમ મિલન.
સતબાલજી તે જોઈ રહ્યા પણ કશું ન ખાલ્યા. પણ મનેામન નાનચંદભાઈ ને સમાધાન મળી ગયું કે જે સત્પુરુષને હું શેાધતા હતા તે આ જ છે. પ્રેમાશ્રુ, રામાંચ, હૃદયનું પુલકિત થવું, સમાધાન અને એ ક્રમમાં નાનચંદ. ભાઈ ના આંતરવિકાસ પ્રથમથી થતા હતા તેનું જ પુનરાવર્તન અહીં થયું. અને નાનચંદભાઈ એમનામન સંતબાલને ગુરુસ્થાને સ્થાપી, તેમના સત્કાર્યમાં સક્રિય
