________________
૪. સદ્દગુરુની શેાધમાં
ધેાલેરામાં પ્રભુસેવા, માતાજીની સેવા, ખાળસેવા, ગૌસેવા એવી ચતુર્વિધ સેવાના યાગ મળ્યા હતા. જીવનમાં પ્રસન્નતા હતી પણ અંદરની ઇચ્છા કેાઈ સંતપુરુષના શરણને ઝંખતી હતી. એ ઝંખનાએ એમને પગપાળા પટન કરાવ્યું. કેટલાક સજ્જના ને સંતાના સમાગમમાં આવ્યા. એમાંથી બનારસ હિંદુ યુનિવર્સિટીના તત્ત્વજ્ઞાનના નિવૃત્ત પ્રેોફેસર શ્રીમાન ત્રિલેાકચંદ્રજી અને દેવીબહેનના ભગવપરાયણ, સાદા, વત્સલ અને પ્રપત્તિપૂર્ણ જીવને ખૂબ સુંદર પ્રેરણા આપી. સ્વામી માધવાતીની જ્ઞાનાપાસના, એમના પ્રત્યેનું વત્સલ ઔદાર્ય અને વૈરાગ્યપ્રધાન બ્રાય જ્ઞાનાકારવૃત્તિએ ને ભગવાં ધારણ કરવાની ટકારે એમનામાં સુસન્યસ્ત ભાવનાનું ખીજ રાખ્યું પણ માતાજીની જવાબદારી હતી એટલે એ ખીજ સુષુપ્ત ઈચ્છારૂપે જ હૃદયમાં સચવાઈ ગયું. વિલાકચંદ્રજી અને માધવાતીથ મહાવિદ્વાન, વૈરાગ્ય-પ્રધાન ને અધ્યાત્મ-રંગે રંગાચેલા મહાસાધક કે સંત કોટિના હતા, તેમ છતાં એમને વિશેષ પ્રેરણા મળી એમના ભાણેજ ડોક્ટર રસિકભાઈ પાસેથી. સંસારમાં રહેવા છતાં, જળ કમળવત્ રહી, પળેપળની સાવધાની, જનસેવા અને સત્સંગમાં જ પ્રભુને પિછાનનારી તેમની સેવા-સાધનાએ નાનચંદભાઈ ને પ્રેરણા
૨
