________________
જનસેવામાં પ્રભુસેવાને સિદ્ધાંત માની જેમણે પોતાના જીવન દ્વારા જાતે સતત સેવા કરી, અનેક સાથીદારોને સેવામાં પ્રેર્યા હતા, અખંડ ઈશ્વરશ્રદ્ધાથી તોફાનો, મહામારી અને ભયગ્રસ્ત કોલેરા વિસ્તારોમાં ખડે પગે દદી પડખે રહી જેમણે મૃત્યુના ભય પર જીત મેળવી હતી, સાત વર્ષની ઉંમરે જેણે વ્યસન ત્યાગ અને ભરયૌવને સત્તાસંપત્તિને બદલે સેવામય જીવન જીવવાની પ્રતિજ્ઞા કરી, જીવનભર તેનું પાલન કર્યું એવા જીવનગી ડૉ. રસિકભાઈ જ્ઞાનચંદ્રજીના પ્રથમ દિક્ષા ગુરુ હતા. તે સગપણથી સગા ભાણેજ થતા હતા, પણ લેહીના સંબંધ કરતાંય બંને વચ્ચે આધ્યાત્મિક સંબંધ વિશેષ હતો. એમનું જળકમળવત્ જીવન સાત ઈશ્વરનું સાન્નિધ્ય ઝંખતું હતું. એની ઈશ્વરદર્શનની લગને જ્ઞાનચંદ્રજીને પણ એ માર્ગે પ્રેર્યા-દર્યા. કેવળ એ માગે પ્રેરીને જ ડૉકટર અટકી ન ગયા, પણ પત્રવ્યવહારથી ચગ્ય પુસ્તક અને પુરુષોના પરિચયને પણ નિર્દેશ કરતા હતા. એ નિર્દેશ જ સંતબાલજીને પામવાનું નિમિત્ત બન્યો હતો. પ્રભુભક્તિ, સમાજસાધના અને વૈરાગ્યમાગે વળ્યા પછી એ એમની વિશેષ કાળજી રાખતા હતા. માંદગીમાં મદદે દોડી આવતા અને ઘેર પણ લઈ જતા હતા. આર્થિક રીતે પણ તેઓ નાનચંદભાઈને મદદરૂપ થતા હતા. આમ સંસારે ભાણેજ છતાં તેમનામાં એ માતાનાં દર્શન કરતા. એમના ઉપકાર અને પ્રેમાળ ભાવને યાદ કરીને નાનાચંદભાઈ ઘણી વાર રડી પણ પડતા. એવા પ્રેરક પ્રેમળ પાત્રને પરમાત્માએ પેતા
