________________
६
समणसुतं १०८. सहपरिणामो पुण्णं, असुहो पाव त्ति भणियमन्नेसु ।
परिणामो गनगदो, दुक्खक्खयकारणं समये ॥७॥ शुभपरिणामः पुण्य अशुभः पापमिति भणितमन्येषु ।
परिणामो नान्यगतो, दु.खक्षयकारणं समये ॥७॥ १९९. पुण्णं पि जो समिच्छदि, संसारो तेण ईहिदो होदि ।
पुण्णं सुगईहे,, पुण्णखएणेव णिव्वाणं ॥८॥ पुण्यमपि यः समिच्छति, संसारः तेन ईहित भवति ।
पुण्यं सुगतिहेतुः, पुण्यक्षयेण एव निर्वाणम् ॥८॥ २००. कम्ममसुहं कुसोलं, सुहकम्मं चावि जाण व सुसीलं ।
कह तं होदि सुसीलं, जं संसारं पवेसेदि ॥९॥ कर्म अशुभं कुशील, शुभकर्म चापि जानीहि वा सुशीलम् ।
कथं तद् भवति सुशीलं, यत् संसारं प्रवेशयति ॥९॥ २०१. सोवणियं पि णियलं, बंधदि कालायसं पि जह पुरिसं ।
बंधदि एवं जीवं, सुहमसुहं वा कदं कम्भं ॥१०॥ सौवणिकमपि निगल, बध्नाति कालायसमपि यथा पुरुषम् ।
बध्नात्येव जीवं, शुभमशुभं वा कृतं कर्म ॥१०॥ २०२. तम्हा दु कुसीलेहि य, रायं मा कुणह मा व संसग्गं ।
साहीणो हि विणासो, कुसीलसंसग्गरायेण ॥११॥ तस्मात्तु कुशीलश्च, रागं मा कुरुत मा वा संसर्गम् ।
स्वाधीनो हि विनाशः कुशीलससर्गरागेण ॥११॥ २०३. वरं वयतवेहि सग्गो, मा दुक्खं होउ णिरइ इयरहिं ।
छायातवट्ठियाणं, पडिवालंताण गुरुभेयं ॥१२॥ वर व्रततपोभिः स्वर्गः, मा दुःखं भवतु निरये इतरः ।
छायाऽऽतपस्थितानां, प्रतिपालयतां गुरुभेदः ॥१२॥ २०४. खयरामरमणुय-करंजलि-मालाहिं च संथुया विउला ।
चक्कहररायलच्छी, लब्भई बोही ण भव्वणुआ ॥१३॥ च रामरमनुज-कराञ्जलि-मालाभिश्च सस्तुता विपुला । चक्रधरराजलक्ष्मी:, लभ्यते बोधिः न भव्यनुता ॥१३॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
