________________
२30
સમણસુત્ત
७१३.
जं जं करेइ कम्म, देही मणवयणकायचेट्ठादो । तं तं खु णामजुत्तो, एवंभूओ हवे स णओ ॥२४॥ यद् यद् कुरुते कर्म, देही मनोवचनकायचेप्टातः । तत् तत् खलु नामयुक्तः, एवंभूतो भवेत् सः नयः ।।२४।।
४०. स्याद्वाद व सप्तभंगीसूत्र अवरोप्परसावेक्खं, णयविसयं अह पमाणविसयं वा । तं सावेखं भणियं, णिरवेक्खं ताण विवरीयं ॥१॥ परस्परसापेक्षो, नयविषयोऽथ प्रमाणविषयो वा । तत् सापेक्षं भणितं, निरपेक्षं तयोर्विपरीतम् ।।१।।
७१४.
७१५.
णियमणिसेहणसीलो, णिपादणादो य जो हु खलु सिद्धो । सो सियसद्दो भणिओ, जो सावेक्खं पसाहेदि ॥२॥ . नियमनिषेधनशीलो, निपातनाच्च यः खलु सिद्धः । स स्याच्छब्दो भणितः, यः सापेक्षं प्रसाधयति ।।२।।
७१६.
सत्तेव हुंति भंगा पमाणणयदुणयभेदजुत्ता वि । सिय सावेक्खं पमाणं, णएण णय दुणय णिरवेक्खा ॥३॥ सप्तैव भवन्ति भंगाः, प्रमाणनयदुर्नयभेदयुक्ताः अपि । स्यात् सापेक्षं प्रमाणं, नयेन नया दुर्नया निरपेक्षाः ।।३।।
७१७.
अस्थि त्ति णत्थि दो वि य, अव्वत्तव्वं सिएण संजुत्तं । अव्वत्तव्वा ते तह, पमाणभंगी सुणायव्वा ॥४॥ अस्तीति नास्ति द्वावपि, च अवक्तव्यं स्याता संयुक्तम् । अवक्तव्यास्ते तथा, प्रमाणभंगी सुज्ञातव्या ।।४।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
